Επί μακρόν... ο Μακρόν στην Πνύκα ήγγελε!
Άγγελος-εξάγγελος μας ήρθε από μακρυά...
Χρειάστηκε σωρεία περιφραστικών διατυπώσεων για να συνθέσει άτσαλα όσα
με το στανιό πρέπει να συνδεθούν ως λογικές (κι όχι απλά λεκτικές
διατυπώσεις) για να πουν... χωρίς να προκαλέσουν... όσα, αν-ειπωθούν-ευθέως... θα
προκαλέσουν! Στην κατακλείδα όμως μόνο φθηνές - ανέξοδες - δικαιολογίες
προκειμένου να μην υποκύψει η ματαιοδοξία και υπεροψία της Ευρωπαϊκής
Διοίκησης (της elite, των στεγανών clubs και των μη δημοκρατικών
διαδικασιών) μπροστά στο μεγαλείο μιας "συγγνώμης" προς τους Ευρωπαϊκούς
λαούς...
Η "συγγνώμη" παράγει "δικαιώματα" κι ο τραπεζίτης το
ξέρει... και κανείς "παράγοντας" στην Ευρώπη δεν θα ξεστομίσει αυτό που
σου χρωστά!
Άκουγα, άκουγα... μπάφιασα και κουράστηκα να ακούω
τον απόγονο του βάρδου Κακοφωνίξ να παραφωνεί αναδεικνύοντας, μέσα απ'
το αρνητικό του παράδειγμα, την αξία του παλιού ρητού των δικών μου
προγόνων, Σπαρτιατών
«Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» (πιθανά του Χίλωνα
του Λακεδαιμόνιου). Και... "κακοφωνούσε" εκεί στην Πνύκα, την ταυτισμένη με το δημοκρατικό
διάλογο που δεν δύναται να την προσβάλει καμία κακή ρητορική...
Άρα δεν έγινε και τίποτα... Τίποτα κακό. Απλά βαρεθήκαμε... μάπα το
έργο, άτολμο και χωρίς ανατροπές - όπως βέβαια αναμενόταν...
Μούγκα
στη... γερμανική τη στρούγκα... την κοινώς λεγόμενη ΕΕ.
Κατά τα
λοιπά, όλα καλά, business better than usual και... ας μη γελιόμαστε έτσι
πρέπει! Έτσι πρέπει κι από την δική μας πλευρά... γιατί η ζωή - και
κυρίως η ζωή των παιδιών μας - συνεχίζεται και μετά - κι ελπίζω και πολύ
πιο πέρα από - την καταστροφή!