Τα BLOGS βλάπτουν σοβαρά (αμείλικτα)... την ΥΓΕΙΑ!

Η αγανάκτηση φέρνει την ΑΝΑΚΤΗΣΗ!!!

"Ανάκτηση της Ελλάδας", της Ελλάδας που πιστέψαμε, που γι' αυτή δουλέψαμε και μας την έκλεψαν δικοί μας υπονομευτές (οι φερόμενοι ως υπηρετούντες την πατρίδα και τη δημοκρατία) και ξένοι ευκαιριακοί επιδρομείς... "Ανάκτηση της Ελλάδας" ή "getting Greece back" επί το... Ελληνικότερο. Η κίνηση "GET GREECE BACK" δημιουργείται... Κρατώντας "μικρό καλάθι", γιατί πολλά έχουν δει τα μάτια μας, ας παρακολουθήσουμε την εξέλιξη...

Προς το παρόν απλά επισκέφθηκα ένα ομολογουμένως ενδιαφέρον site - που σήμερα μου το έκανε γνωστό ένας φίλος, ο Φώτης, από το CBOX των ΑΔΙΑΒΡΟΧΩΝ - το οποίο εμφανίζει μια συλλογική κίνηση ως αντίδραση ή διαμαρτυρία στην "αποδοχή της κατάντιας"...

Θα το παρακολουθώ και θα το έχω υπό κρίση μέχρι να κερδίσει την εμπιστοσύνη μου (γιατί... ζούμε σε περίεργους και ύποπτους καιρούς). Πάντως η αρχική εικόνα είναι (ανησυχητικά) θετική και γι' αυτό σας δίνω το link - με μεγάλη επιφύλαξη - αλλά... σας το δίνω γιατί... ούτως η άλλως... τι χειρότερο θα μπορούσε να μας συμβεί... και μάλιστα από ένα τέτοιο site... Τα χειρότερα τα έχουν "κατοχυρώσει" (βλέπε "πατεντάρει") άλλοι...

Χωρίς άλλα λόγια, το link:

http://www.getgreeceback.com

Αν δεν διαψεύσει τις προσδοκίες (όπως έγινε με τόσους και τόσα άλλα στο παρελθόν) θα είναι μια καλή αφετηρία συλλογικότητας και αφύπνισης...

Μόνον, ας μην μείνει στο επίπεδο της διαμαρτυρίας (που χρειάζεται για να φανεί η δύναμη του ενωμένου λαού και να ξυπνήσει ο φόβος σε αυτούς που πρέπει), αλλά ας γίνει αφετηρία θετικής σκέψης και ενεργειών για το ΑΥΡΙΟ!!!


.......................


... Επιστρέφω αφού... τελειώνοντας τη σημερινή δουλειά... ξαναμπήκα και διάβασα, όχι τη διαμαρτυρία (που είχα προλάβει να διαβάσω προσεκτικά το πρωί), αλλά και τον προτεινόμενο τρόπο αντίδρασης που τον είχα περάσει πιο... επιπόλαια (λάθος μου).


Χαιρετίζω το "φιλότιμο" με το οποίο οργανώνεται αυτή η "ιστορία", όμως πριν πάμε κι αγοράσουμε έξτρα τραπεζάκια για τη διαμαρτυρία...


Πόσο θα κρατήσει (;;;)... Αν λίγο... δεν έχει νόημα. Αν πολύ θα καταφέρουμε να αντέξουμε τους εαυτούς μας που θα θέλουν να μετακινούνται με σχετική ευκολία... και άμεσα (;;;)


Ποιόν "μηχανισμό" εγχώριο ή εξωτερικό από τους φέροντες την ευθύνη για την τραγική κατάσταση της χώρας θα δυσκολέψουμε... Πριν δυσκολευτούμε εμείς και αυτοτιμωρηθούμε για μια ακόμη φορά...


Τα ασθενοφόρα θα περνούν από την... Κυψέλη (;;;) ή θα μας στήσουν μερικές ιστορίες με... 2-3 θύματα νεκρούς για να μεταστρέψουν τη γνώμη του κόσμου και να ενοχοποιήσουν την προσπάθεια...


Αυτά σκέφτομαι και σε εμένα τουλάχιστον ωριμάζει εδώ και καιρό μια ιδέα...


ΕΚΛΟΓΕΣ έρχονται... και δεν πρόκειται να μην πάω να ψηφίσω!!!


Το τι θα βγει από εκεί μέσα (βλέπε κάλπη...) είναι μια ξεχωριστή ιστορία που μπορούμε να τη συζητήσουμε...


Πάντως να ξέρετε και να θυμάστε στις Νομαρχιακές και Δημοτικές Εκλογές αν δε βγει "τίποτα" μέσα από την κάλπη και πάλι την επόμενη μέρα η χώρα δεν θα είναι ακυβέρνητη!!! Έτσι δεν ισχύουν τα γνωστά (και ενδεχομένως ορθά) φοβικά διλήμματα των Εθνικών Εκλογών.


Όμως, το "πολιτικό σύστημα" των υφιστάμενων κομμάτων και παρατάξεων, καθώς και όποιων νέων εμφανιστούν με τα ίδια όμως πρόσωπα (και μιλάω για όλα τα μικρά και μεγάλα κόμματα και παρατάξεις που συνυπήρξαν εντός του "συστήματος" από το ΄74  ή το ΄81 μέχρι σήμερα και για τα πρόσωπα που τα επάνδρωσαν), το "πολιτικό σύστημα" αυτό, αν δεν προκύψει Επόμενη Μέρα μετά τις Εκλογές για την Τ.Α. - και αυτό είναι ευρεία επιλογή του λαού εκφρασμένη στις κάλπες - θα έχει ανεπιστρεπτί καταρρεύσει και τότε θα υποχρεωθούν όλοι, όσοι αρκούνται σε μπαλώματα, τύπου εξεταστικών και μετά τίποτα... να δουν την ΑΛΗΘΕΙΑ!!!
.......................

"Καταχθόνιοι Έλληνες" VS "Προβατάκια Αμερικάνοι"…__________Σκορ;;; 666:0 !!!

Εδώ είναι Ελλάδα δεν είναι παίξε-γέλασε…

Εδώ είναι Ελλάδα, ο σκληρότερος πυρήνας των Βαλκανίων…, δεν είναι παίξε-γέλασε!!!

Καταλάβετέ το επιτέλους όλοι όσοι κατά καιρούς προσπαθήσατε να μας ερμηνεύσετε και να αναλύσετε την (ας πούμε) «συλλογική ψυχοσύνθεσή μας», τα κοινά μας χαρακτηριστικά. Δεν έχετε ελπίδες! Θα καταλήξετε «ψυχασθενείς»!!! Εξ άλλου τα ίδια «αμαρτήματα» που με περίσσια αγωνία διαχειρίζονταν οι αρχαίοι τραγικοί συγγραφείς (χωρίς ποτέ να βρίσκουν «ανθρώπινη» λύση αλλά πάντα καταλήγοντας στη «Θεία» παρέμβαση), τα ίδια κι απαράλλαχτα θα δούμε να σημαδεύουν τη μοίρα μας στο ρου της ιστορίας από την Αρχαιότητα, στο Βυζάντιο και στη νεότερη ιστορία μας.

Τελικά, το ισχυρότερο αποδεικτικό στοιχείο της εθνικής και ιστορικής μας «συνέχειας» (περισσότερο από οτιδήποτε «φυλετικό» θα αναζητούσε να προβάλει ο κύριος με το «ψευδώνυμο» –καλλιτεχνικό;- «Άδωνης» και το επώνυμο Γεωργιάδης), το ισχυρότερο αποδεικτικό της «ελληνικότητάς» μας, δεν μπορεί να είναι άλλο από την ιδιαίτερη και σύνθετη σχέση μας με τα εγκόσμια (που άλλοι θα την χαρακτήριζαν «ψυχοσύνθεση», άλλοι «χαρακτήρα», άλλοι «κοσμοθεωρία», και άλλοι «DNA» του Έλληνα).

Γιατί επιβιώσαμε μέχρι σήμερα;

Γιατί απλά, ενώ, είμαστε ένας λαός χωρίς έντονο ρατσισμό, χωρίς ιδιαίτερη επιθετικότητα και ξενοφοβικά σύνδρομα, ενώ, είμαστε ένας λαός έτοιμος να εκφράσει με απίστευτη γενναιοδωρία την συμπαράστασή του για λαούς που δοκιμάζονται, ενώ, πάντα στεκόμαστε στο πλάι του αδικημένου και του κατατρεγμένου, την ίδια στιγμή, είμαστε απόλυτα διατεθειμένοι να αποδεχθούμε, ως φυσικό επόμενο ή αναγκαίο κακό, την απόλυτη συντριβή του αδύναμου και του αδικημένου όταν αυτός είμαστε «εμείς» ή ο κάθε «συμπολίτης» μας που συνθλίβεται από τις «λογικές» και τις «μεθόδους» του δικού μας «συστήματος» το μέγεθος της αδικίας του οποίου αδυνατούμε να αναγνώσουμε! Διότι, έχουμε απόλυτη αδυναμία να διακρίνουμε την υποκρισία και την ανηθικότητα που κρύβονται σε «κανόνες» οι οποίοι υπό την αισχρή αιτιολόγηση ότι είναι «κοινοί για όλους» δεν λειτουργούν διακριτά ανάμεσα στον «αδύναμο» και τον «ισχυρό» αλλά κρατώντας «ίσες αποστάσεις» επιτυγχάνουν να οδηγούν τον «αδύναμο» στην απόλυτη συντριβή όταν αυτός, για οποιονδήποτε λόγο, αντιδικήσει με την «πολιτεία» και τους «φορείς» της που κατ’ επίφαση εκπροσωπούν το κοινό καλό (αφού, αυτό είναι «κακώς ή απλουστευτικά προσδιορισμένο» επιδεικνύοντας απόλυτη αδιαφορία για την υπεράσπιση του «ανθρώπου» ως μονάδας που προέρχεται και αποτελεί πολύτιμο συστατικό του «συνόλου»)!

Ίσως γι’ αυτό επιβιώσαμε τόσους αιώνες, γιατί ήμασταν πάντα διατεθειμένοι να αποδεχθούμε με «ευκολία» την θυσία οσωνδήποτε ατόμων, ακόμη και ολόκληρων γενεών για το «κοινό καλό»! Τα «παιδιά» της Ελλάδας ήταν πάντα φθηνή αναλώσιμη ύλη στο βωμό της όποιας ανάγκης, πραγματικής ή μη! Τα άτομα, τις ομάδες πληθυσμού ή και ολόκληρες γενιές, εύκολα τα ρίχναμε στη φωτιά και στην καταστροφή και γρήγορα τα προσπερνούσαμε ή τα ξεχνάγαμε, ως  ατυχές και βασανισμένο «κομμάτι του λαού», ήδη απρόσωπο και ήδη έξω από εμάς, ώστε να συνεχίσουμε την δική μας μεγαλόπνοη πορεία χωρίς… ενοχές, ευθύνες και υποχρεώσεις!

Διότι, η θυσία είναι αναγκαία και μετά από αυτή έρχεται η αποτίμηση του μεγέθους της… Του κόστους που πληρώθηκε και των ευθυνών για το κόστος αυτό… Και του χρέους που δημιουργεί η θυσία σε όσους εν τέλει ωφελήθηκαν άμεσα ή έμμεσα από αυτή.

Όμως εμείς ποτέ δεν περάσαμε σ’ αυτό το δεύτερο στάδιο… της αποτίμησης… Εμείς αποστασιοποιούμασταν από τη θυσία, την απώλεια και το βάρος, σε χρόνο μηδέν και συνεχίζαμε σα να μην είχε συμβεί τίποτα! Έτσι καταφέρναμε να ξεπερνάμε τα δεινά μας (δεινά που σε άλλους λαούς ίσως επέφεραν μοιραία κατάληξη…) και επιβιώναμε φθάνοντας μέχρι σήμερα!

Είμαστε απίστευτά ικανοί στις διαγραφές μνήμης και στην αμνηστία… Τραγικά ικανοί…

Κάτι που μας κάνει, ταυτόχρονα, απάνθρωπα σκληρούς στα παιδιά της Ελλάδας… Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της… Αλλά η Ελλάδα είμαστε εμείς που… τρώμε εμάς… ή για την ακρίβεια κάποιους από εμάς… και συνεχίζουμε απλά ελπίζοντας αυτοί οι κάποιοι, που τρώγονται, να είναι οι άλλοι από εμάς κι όχι εμείς οι ίδιοι… Κι αν συμβεί να είμαστε εμείς οι ίδιοι, το δεχόμαστε κατά περίπτωση, είτε ως χρέος μας, είτε ως μοιραίο, αναπόφευκτο γεγονός (ήρθε η σειρά μας… λέμε…) χωρίς να διανοηθούμε να αναζητήσουμε πώς και γιατί φθάσαμε σε αυτό το σημείο…

Έτσι επί αιώνες τώρα επιβιώνουμε με «ηθικό ακμαιότατο» ενώ ξεσκίζουμε τις ίδιες μας τις σάρκες και αιμορραγούμε γενιές ολόκληρες!

Οπλισμένοι με μια αρχαία καταχθόνια σκληρότητα περασμένη στο DNA μας, διατηρούμε την ωμότητά μας συγκαλυμμένη κάτω από «υπεραπλουστευμένα ιδανικά» ώστε να συνεχίζουμε ακόμη και σήμερα να στέλνουμε τα παιδιά, τις οικογένειές μας ή τους εαυτούς μας στον «Μινώταυρο»!

Και δεν θυμόμαστε ότι στον «Μινώταυρο» έστειλε το παιδί του και ο Αιγαίας, ο Άρχων της Αρχαίας Αθήνας μαζί με το λαό… Τότε… που δεν υπήρχε ακόμη ισότητα και Δημοκρατία, γιατί δεν την είχαμε ανακαλύψει, αλλά υπήρχε, ωστόσο, δικαιοσύνη και γενναιότητα και ευθύνη και… κοινή μοίρα!

Σήμερα τα «υπεραπλουστευμένα ιδανικά» μας δεν μας επιτρέπουν να απαιτήσουμε η θυσία να είναι ισότιμη και να φθάνει μέχρι τους σημερινούς «άρχοντες» δηλαδή τους φορείς τόσο της πολιτικής, όσο και των λοιπών εξουσιών της χώρας μας. Ακόμη και η αναφορά μας σε αυτούς και τις διαχρονικές ευθύνες τους, επισείει την μομφή για «ιερόσυλο» αυτόν, που αποτόλμησε να αμφισβητήσει τους «θεσμούς»!

Διότι το «ευκόλως εννοούμενο», ότι, η αμφισβήτηση του υπηρετούντα τον «θεσμό», φυσικού προσώπου (που δεν ταυτίζεται με τον «θεσμό» αλλά υπηρετεί τον «θεσμό») αποτελεί, όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση, του «δημοκρατικού πολίτη», που οφείλει να «ελέγχει» την εξουσία, αυτό το «ευκόλως εννοούμενο» για τον κοινό νου, δεν είναι καθόλου «ευκόλως εννοούμενο» για τη «διάνοια» όσων καταχράστηκαν και συνεχίζουν να καταχρώνται τους «θεσμούς» και να τους διασύρουν χρησιμοποιώντας τους ως ανάχωμα απόσβεσης της λαϊκής οργής που στρέφεται κατ’ αυτών, ως προσώπων, και όχι κατά των «θεσμών» που υπηρετούν ή υπηρετούσαν στο παρελθόν! Στο απυρόβλητο λοιπόν όλοι όσοι όρισαν την πορεία και τη μοίρα μας μέσα από θέσεις ευθύνης… έχουμε λαό και γενιές Ελλήνων ικανές και διατεθειμένες να πέσουν μόνες τους χωρίς τους ηγέτες τους στο στόμα του «Μινώταυρου»… και η Ελλάς θα επιβιώσει και πάλι…

Έχουμε αποδεχθεί απολύτως κάθε θυσία, ανεξάρτητα από την αναζήτηση της ευθύνης, και αυτό μας κάνει να συνεχίζουμε (με συνοπτικές διαδικασίες) την πορεία μας υπό οιεσδήποτε συνθήκες… Ακόμα και προς τον γκρεμό! Ακόμα και μέσα απ’ αυτόν! Ακόμα και μετά από αυτόν! Αφού, 400 χρόνια σκλαβιάς (από δικά μας λάθη) ούτε μας έκαναν σοφότερους στην αναζήτηση ευθυνών και υπευθύνων, αλλά ούτε και ανέκοψαν την ιστορική πορεία μας…

Προχωράμε… όμως προχωράμε περισσότερο ως «τραγικοί» και «μοιραίοι» παρά ως «λαμπροί» συνεχιστές του ένδοξου παρελθόντος μας…

Απεμπολήσαμε το δικαίωμα της αμφισβήτησης και της άσκησης ελέγχου φοβούμενοι την «μέγιστη προσβολή των ιερών και όσιων» της πατρίδας…

Διότι εντέχνως εκπαιδευτήκαμε να θεωρούμε «μέγιστη προσβολή των ιερών και όσιων» της πατρίδας μας, την αμφισβήτηση και την άσκηση ελέγχου επί των κατ’ εξοχήν υπηρετών της που είναι οι έχοντες «θεσμικό ρόλο»!

Τραγικοί και μοιραίοι πορευόμαστε…

Γιατί… επιβιώσαμε;

Γιατί είμαστε απόλυτα διατεθειμένοι για το βαρύτερο τίμημα πληρωμένο από εμάς και τα παιδιά μας - ανεξάρτητα του ποιος φταίει!

Αυτή η ιδιότητά μας, λέγεται «πίστη» πέρα από τη «λογική» στην Ελλάδα και αυτήν την ιδιότητά μας εκμεταλλεύονται όσοι μας μεταβιβάζουν χωρίς καμία αιδώ, συστηματικά, για δεκαετίες, τα απίστευτα φορτία και δεινά από τα δικά τους «αμαρτήματα» (με πρόθεση εγκλήματα και λάθη εγκληματικής αδιαφορίας ή εγκληματικής αφέλειας)!

Πώς… επιβιώσαμε χωρίς να τρελαθούμε;

Είπαμε…, είμαστε απίστευτά ικανοί στις διαγραφές μνήμης και στην αμνηστία…

Ή ίσως… έχουμε από καιρό τρελαθεί… και ανεχόμαστε μέχρι αυτού του σημείου… Εξ άλλου ποιος τρελός έχει επίγνωση ότι είναι!

Σε κάθε περίπτωση με τις δύο πιο πάνω ιδιότητες, κατέχουμε το «τέλειο πακέτο επιβίωσης» και κανένας άλλος λαός δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί μας… Χωρίς υπερβολή…

ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ:

Θα συγκρίνουμε δυο περιπτώσεις «κρατικής στάσης» απέναντι σε «κοινωνικά ευαίσθητα» ζητήματα… Το ένα παράδειγμα είναι Ελληνικό και το άλλο Αμερικάνικο (ναι, δεν συγκρινόμαστε με τίποτα λιγότερο από την χώρα των «Πλανηταρχών»…) Τα δύο παραδείγματα φαίνονται κατ’ αρχήν άσχετα μεταξύ τους, ωστόσο δεν είναι τόσο άσχετα…

Παράδειγμα πρώτο:

Η αφήγηση ενός συμπολίτη μας για τη μακρόχρονη εμπειρία του από την επαφή του με το «κράτος» και τους υπηρετούντες τους «θεσμούς» του. Είναι η αφήγηση που παρατέθηκε στην αμέσως προηγούμενη «ανάρτηση» του blog.

Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ήταν ένα και δύο, αλλά πολλά, τα σημεία όπου, τα εξιστορούμενα στην εν λόγω αφήγηση θύμιζαν έντονα πικρές εμπειρίες που έχει ο καθένας μας από τη δική του επαφή με το «κράτος» και τους υπηρετούντες τους «θεσμούς».

Παράδειγμα δεύτερο:

Πρόκειται για μια σειρά από clip που υπάρχουν στο Youtube. Το πρώτο μου το έστειλε ένας διαδικτυακός φίλος με email, τα άλλα clip-άκια χρειάστηκε να τα ψάξω… Θέμα τους οι μέθοδοι περιστολής της φοροδιαφυγής στην Pennsylvania των ΗΠΑ.

Clip no1:

Το σχόλιο που συνόδευε το clip ήταν το ακόλουθο:

............

Απίστευτης media-κής σύλληψης, αυταρχικής (ως φασιστικής) νοοτροπίας και ωμότητας, τηλεοπτικό σποτ της Πολιτείας της Πεννσυλβάνια για την συλλογή Φόρων!

... Και επειδή ο αφελής θεώρησα ότι ήταν κι αυτό ένα από τα συνήθη "υπερβολικά" βιντεάκια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είπα να τσεκάρω το link που προβάλλεται στο τέλος του μηνύματος του video:

http://www.pataxpayup.com

Το site υπάρχει, είναι εκεί και βασιλεύει...

Η ρύθμιση χρεών που προτείνει είναι ευνοϊκή... το ύφος και η νοοτροπία του "big brother" είναι που σοκάρει!!!

Ήταν μια καλή ματιά στο μέλλον!

...των παιδιών μας... (και το δικό μας, αλλά εμείς έχουμε την ευθύνη της αδράνειάς μας...)

αν δεν κάνουμε εγκαίρως κάτι γι' αυτά... (τα παιδιά μας)...

Ιδιωτικότητα(;), Οικογενειακό Άσυλο(;), Προσωπικά Δεδομένα(;)

Σεβαστά αν είστε τυπικός στις υποχρεώσεις σας (κοινώς αν πληρώνετε), έμπορος όπλων ή ναρκωτικών (αν και στις κοινωφελείς αυτές δραστηριότητες γίνονται εκπτώσεις και σοβαρές φοροαπαλλαγές...)

Όμως ως απλός οικογενειάρχης (έστω με κακή διαχείριση ή απλά με τσακισμένη λόγω κρίσης επιχείρηση), αλίμονο αν έχετε τέτοιου είδους απαιτήσεις!!!

Κατανοήστε το!!! Είστε εκτός "συστήματος"!!!

Το επόμενο μήνυμα της πολιτείας της Πεννσυλβάνια θα είναι:

There is no place in this earth you can hide!!!

LOOSER!!! Our well trained Troops will find you and bring you to justice...

Your nice house and car (mentioned on the previous video) are already State Properties!

By driving your car to get away you will be accused for car theft!!!

If you have your family with you, you will be accused for kidnapping!!!

Your wife will cooperate with us in order to avoid being prosecuted and stay out of jail to raise your children!!!

LOOSER!!!

LOOSER!!!

BIG TIME!!! YEAH!!!

NOTE THAT: The bullets to blow your head off are free (kind government offer) in order to avoid additional judicial costs.

............

Πήγα στο link http://www.pataxpayup.com που υποδείκνυε και πράγματι έτσι είχαν τα πράγματα… Έκανα και λίγο παραπάνω ψάξιμο…

Βρήκα το αντίστοιχο ραδιοφωνικό spot που είναι σκληρότερο και πιο προσβλητικό!

Clip no2:

Βρήκα ακόμη και ένα εύστοχο clip «σχόλιο» του ύφους και του ήθους που χαρακτηρίζει την εν λόγω διαφημιστική καμπάνια…

Clip no3:

Στο link: http://www.youtube.com/watch?v=Q34LnP2dRZc&feature=related

Τέλος βρήκα την αναφορά ενός δελτίου ειδήσεων στην εν λόγω καμπάνια…

Clip no4:

Που κατέληξα;

Κατέληξα ότι κάποιοι άνθρωποι (εν προκειμένω οι κατέχοντες θεσμικές θέσεις στην Πολιτεία της Πεννσυλβάνια) έχουν εξαιρετική ικανότητα να γίνονται αντιπαθείς και αντικείμενο δίκαιας οργής και αρνητικής κριτικής, ακόμη και όταν κάνουν κάτι στην ουσία του συμπαθές και κοινωνικά θετικό… την ίδια στιγμή που οι αντίστοιχοι δικοί μας παίρνουν διδακτορικό στο πώς να κάνουν κάτι κοινωνικά ειδεχθές και απάνθρωπο, κοιμίζοντας τον κόσμο ή επιδιώκοντας να προκαλέσουν μέχρι και την συμπόνια του!

Κατέληξα ότι αν όλοι οι αμερικανοί νομείς της εξουσίας είναι όπως αυτοί της Πεννσυλβάνια, τότε είναι σίγουρα «αθώα προβατάκια» μπροστά στους αντίστοιχους δικούς μας, «καταχθόνια φίδια», που διαχειρίζονται τα Μέσα (ΜΜΕ) και την Επικοινωνία με τέχνη και διαβολική παραπλάνηση…

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, εξεγείρεται ο κόσμος για ένα φασιστικό clip και ραδιοφωνικό μήνυμα (clip1 και clip2) που όμως προωθούν μια ευνοϊκή και χαριστική ρύθμιση για την συγκέντρωση χρωστούμενων φόρων -η οποία συγκέντρωση μάλιστα όπως φαίνεται από το ειδησεογραφικό –clip 4- μοιάζει να είναι μάλλον «ευσεβής πόθος» καθώς φαίνεται ότι παλεύουν με καινούρια λογισμικά και διασταυρώσεις μήπως και εξαλείψουν την φοροδιαφυγή του... τεράστιου... 3% (!!!) των φορολογουμένων που έχουν χρέη στην εφορία. (Εμείς για το 3% δεν επρόκειτο να ασχοληθούμε για να βγάλουμε "ρύθμιση" ποτέ (!!!), θα προτιμούσαμε να τα χαρίσουμε διότι είμαστε και γαλαντόμοι...).

Στην από ‘δω πλευρά του Ατλαντικού, πάλι, οι μισθοί πετσοκόβονται ανηλεώς, οι φόροι αυξάνονται, αναπτυξιακές ενέργειες μηδέν, κι άνθρωποι μπαίνουν στη φυλακή γιατί ενώ χρεοκόπησαν και αρρώστησαν ο ασφαλιστικός τους φορέας αντί να τους συνδράμει στην αρρώστια τους και παράλληλα να παγώσει τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις (διότι αυτό σημαίνει «ασφάλιση») διεκδικεί από αυτούς μη καταβληθέντα ασφάλιστρα… Και… δεν εξεγείρεται ΚΑΝΕΙΣ γιατί αυτό δεν είναι «ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ»! Δεν είναι «ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ» δεδομένου ότι προηγουμένως έχει προλάβει ο… πρωθυπουργός, έχει «κωπηλατήσει» ώρες… σκεπτικός κι έχει παραδεχθεί ότι «οι πολίτες έχουν δίκιο που διαμαρτύρονται, κι εγώ θα φώναζα μαζί τους»!!! Οπότε τον συμπονάμε κιόλας!!!

Ας κυνηγάμε λοιπόν τον «φασισμό» στα clip των προκλητικών δημιουργών media των ΗΠΑ κι ας δαιμονοποιούμε τις ΗΠΑ δεόντως (για να έχουμε και κάποιον πέρα και έξω από εμάς να βρίζουμε και να του ρίχνουμε το φταίξιμο στις αριστερόστροφες εξάρσεις μας…) κι ας αφήνουμε εδώ να πηγαίνουν φυλακή οι ασφαλισμένοι λόγω οφειλών στα ασφαλιστικά τους ταμεία… ενώ οι φοροφυγάδες με τις off shore έκαναν και ενδεχομένως κάνουν πάρτι ες αεί! Αρκεί που ότι γίνεται, γίνεται κομψά, σχεδόν στη ζούλα…, μακριά από τα ΜΜΕ, σεμνά και ταπεινά και χωρίς προειδοποίηση… Και σαφώς χωρίς βαρύγδουπες… Φασιστικές διαφημίσεις… Ηλίθιοι είμαστε;;; Ο λαός θα φυλακισθεί, θα πληρώσει και η μνήμη του θα ναρκωθεί όπως και οι αξιώσεις του… και το περί δικαίου αίσθημα και η αγανάκτηση… Είναι αυτό Φασιστικό; Είναι Οργουελικό; Εν ανάγκη θα «δακρύσει» κι ο πρωθυπουργός!!!

Γι’ αυτό σας λέω…

Εδώ είναι Ελλάδα, ο σκληρότερος πυρήνας των Βαλκανίων…, δεν είναι παίξε-γέλασε!!!

"Καταχθόνιοι Έλληνες" VS "Προβατάκια Αμερικάνοι"…  Σκορ; 666 : 0

Που να ήμασταν και Πλανητάρχες, θα το είχαμε κάνει…

…ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ…

http://troktiko.blogspot.com/2010/06/blog-post_4559.html

Για 2η φορά από όταν ξεκίνησε αυτό το blog η ανάρτηση έχει τίτλο ένα link.

Πρόκειται για μια εξαιρετική δημοσίευση...

http://troktiko.blogspot.com/2010/06/blog-post_4559.html

Είναι "ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ" και "ΟΛΑ ΟΣΑ ΛΕΜΕ ΤΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟ" για "ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ Ή ΕΧΟΥΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ"!!!

Το κείμενο είναι συγκροτημένο, συντεταγμένο τέλεια και με διατυπώσεις ακριβείας! Οι λέξεις διαλεγμένες μια-μια και χωρίς υπερβολές!

Η δημοσίευση είναι στο "τρωκτικό" και αξίζουν συγχαρητήρια!!!

Μην παραπλανηθείτε με επιχειρήματα περί ανακριβειών και κιτρινισμού! Εν προκειμένω, δεν χρειάζεται να αναζητηθούν επαληθεύσεις..., διότι, η "ουσία" δεν είναι η αλήθεια της "προσωπικής ιστορίας" του γράφοντος και υπογράφοντος το κείμενο! Η "ουσία" είναι ότι με αφορμή ενδεχομένως μια σοβαρή προσωπική ιστορία στο κείμενο αυτό γίνεται μια "καταγραφή ακριβείας" του πολιτικοοικονομικού μας γίγνεσθαι και της "ιστορίας" που μας έφερε ως εδώ που βρισκόμαστε σήμερα!

Για το λόγο αυτό δεν χωράει... κίτρινο στη δημοσίευση αυτή!!!

Πρόκειται για μια επιστολή ενός πολίτη προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη οποία δημοσιοποιεί ένας αδελφικός του φίλος.

Ακολουθεί η αναδημοσίευση της αλλά παρακαλείσθε εφόσον το link παραμένει ενεργό να τη διαβάσετε στο "τρωκτικό που τη δημοσίευσε αρχικά!

(Μοναδική επέμβαση στην αναδημοσίευση είναι η "κάλυψη" του ονόματος του γράφοντος και υπογράφοντος την εν λόγω επιστολή (καθώς δε γνωρίζουμε αν η επιστολή δημοσιεύθηκε με την πλήρη συγκατάθεσή του). Εξ άλλου δεν είναι η ουσία η παράθεση του ονόματός του αλλά τα όσα λέει...)

αρχή αναδημοσίευσης

:::::::::::::::::::::::::::::::::

"Θα σας παρακαλούσα να το δημοσιεύσετε και να το προβάλετε όσο περισσότερο μπορείτε. Είναι το γράμμα ενος αδελφικού μου φίλου που σε λιγες μερες θα μπει στην φυλακή... Πάλεψε για πάνω από 10 χρόνια με τον καρκίνο στα οστά και τον κέρδισε, αλλά την κρατική αδικία δεν μπορεί να την κερδίσει και δεν δεχεται ούτε να πληρώσουμε για αυτόν οι φίλοι του. Τουλάχιστον ας γίνει για άλλη μια φορά γνωστό σε τι κράτος ζούμε ποιους τιμωρούν μπας και ξυπνήσουμε."

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Γράμμα- ποταμός, ενός πατέρα που οδηγείται στη φυλακή για χρέη στο ΤΕΒΕ!

......

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Φέρες 10 Ιουνίου 2010

Κύριε Υπουργέ,

Ονομάζομαι ................. και ζω, σήμερα, στον Έβρο.

Μέχρι πριν από επτά χρόνια ζούσα στην Κομοτηνή, όπου διατηρούσα και εργαζόμουν σκληρά σ΄αυτή, μια μικρή επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security) η οποία βούλιαξε το 2003, κάτω από το βάρος μιας άσχημης συγκυρίας προσωπικών λαθών και λανθασμένων επιλογών, μιας άσχημης περιπέτειας με την υγεία μου, ψεύτικων υποσχέσεων εκ μέρους της πολιτείας και νόμων φτιαγμένων έτσι που να μη μ΄αφήσουν ν΄αναπτυχθώ παραπάνω από όσο χρειαζόταν για να μπορώ να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου προς το δημόσιο.

Το δημόσιο, που ήθελα δεν ήθελα, το είχα συνεταίρο στην, κατά τα άλλα «ατομική» επιχείρησή μου. Ένας συνεταίρος που μόνο έπαιρνε απ΄το ταμείο, χωρίς ποτέ να δώσει τίποτα, χωρίς ποτέ να δουλέψει δίπλα μου στα ατέλειωτα ξενύχτια των φυλάξεων, χωρίς ποτέ να τρέξει μαζί μου στον ψυχοφάγο αγώνα για την είσπραξη των οφειλόμενων. Δεν επιδοτήθηκα ποτέ, Υπουργέ μου. Ούτε το βοήθημα που δινότανε στους νέους επαγγελματίες πήρα, γιατί, λέει, το επάγγελμά μου δεν ήταν στη λίστα. Όποιος άνοιγε ένα ψιλικατζίδικο για να απασχοληθεί αυτός και η γυναίκα του, το έπαιρνε αυτό το βοήθημα. Εγώ που φύλαξα μια πόλη και τη βιομηχανική της περιοχή δεν πήρα ποτέ τίποτα!

Ήρθατε τότε, οι πολιτικοί, και μου μιλήσατε για ανάπτυξη της Θράκης. Υποσχεθήκατε νόμους που θα φέρνανε επενδύσεις και δουλειά στον τόπο. Και με γελάσατε, κύριε. Δώσατε άπειρα χρήματα σε ψευτοεπενδυτές για να επιχειρήσουν στον τόπο μου. Ήρθανε οι απατεώνες – φίλοι της εκάστοτε κυβέρνησης- και στήσανε εργοστάσια – φαντάσματα για να αναπτύξουνε τάχα την παραμεθόριο περιοχή. Υποσχεθήκανε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, συμφωνήσανε μαζί σας να απασχολήσουν ντόπιους άνεργους και στην συνέχεια λειτουργούσανε με έξι – εφτά άτομα προσωπικό κι αυτούς ξένους.

Δεν ελέγξατε ποτέ αν τήρησαν τη συμφωνία οι φίλοι σας. Αντίθετα συνεχίσατε να τους χρηματοδοτείτε. Κι όταν αυτοί τα μάζεψαν κι έφυγαν αφήνοντας πίσω τους κι άλλους άνεργους, εσείς πάλι δεν κάνατε τίποτα. Δώσατε στους ανθρώπους αυτούς χρήματα, που δεν ήταν δικά σας, για να αναπτυχθεί η Θράκη. Κι εκείνοι πήγαν και επένδυσαν τα χρήματα αυτά στις γειτονικές χώρες και βοήθησαν την ανάπτυξή στη Βουλγαρία και τα Σκόπια, αφήνοντας στη Θράκη μόνο χρέη και ακάλυπτες επιταγές, βυθίζοντας μικρομάγαζα σαν το δικό μου. Κάντε μια βόλτα στη ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής, δείτε τα κουφάρια των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, δικών σας και δικών τους και θα καταλάβετε τι λέω.

Σε μια κίνηση απελπισίας, τότε, πήρα μια στίβα ακάλυπτες επιταγές που με είχανε φορτώσει αυτοί τους οποίους είχατε χρυσοπληρώσει για να με «αναπτύξουν» και πήγα στον Εισαγγελέα της έδρας ζητώντας του βοήθεια. Μου απάντησε πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, επειδή οι οφειλέτες μου ήταν ανώνυμες εταιρείες και πως θα πετούσα τα λεφτά μου αν προσπαθούσα να τους πιέσω να με πληρώσουν. Είχε δίκιο ο άνθρωπος και είναι ο μόνος που μου είπε την αλήθεια. Δεν τον άκουσα. Ξόδεψα εκατομμύρια σε δικηγόρους και κλητήρες, χωρίς ποτέ να πάρω κάτι απ΄τα χρωστούμενα. Σήμερα δεν έχω χρήματα να πληρώσω ένα δικηγόρο να μου παρασταθεί στη δύσκολη στιγμή μου. Το καλύτερο απ΄όλα; Το κράτος – συνεταίρος ήθελε το μερτικό του κι απ΄τα λεφτά που δεν εισπράχτηκαν ποτέ!

Με αδικήσατε Υπουργέ μου της δικαιοσύνης. Δεν φροντίσατε όταν τους δίνατε τα χρήματα, να φτιάξετε και τους κατάλληλους νόμους ώστε με τα χρήματα αυτά να κάνουν πράξεις τις υποσχέσεις. Μου τάξανε ανάπτυξη και μου δώσανε «πέτσινες» επιταγές. Μου τάξατε επιτυχία και μου φέρατε καταστροφή.

Τον καιρό της «δόξας» μου ήμουν απ΄τους αγαπημένους σας. Ένας πετυχημένος ντόπιος επιχειρηματίας, που έδινα δουλειά σε περισσότερο κόσμο απ΄όσο οι Χρυσοεπιχορηγούμενες Α.Ε.- πελάτες μου, πρόεδρος σε τρείς συλλόγους και μέλος του Δ.Σ. άλλων έξι, αγαπητός στην τοπική κοινωνία, απ΄τους πρώτους καλεσμένους στις διάφορες εκδηλώσεις και δεξιώσεις σας. Μέχρι που μου προτείνατε να γίνω δημοτικός σύμβουλος. Πιστεύατε, τότε, πως η παρουσία μου δίπλα σας θα τόνιζε τη λάμψη σας, νομίζατε πως θα μπορούσα να επηρεάσω ψηφοφόρους προς όφελός σας. Εκεί σας γέλασα, μια φορά κι εγώ. Ποτέ δεν είπα σε κανέναν, ούτε στη γυναίκα και τα παιδιά μου, ποιόν να ψηφίσει.

Με χειροκροτούσατε όταν, για χρόνια, με δικά μου έξοδα, επάνδρωνα το πυροφυλάκιο της Νυμφαίας, τη νύχτα, αφού η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν είχε το απαιτούμενο προσωπικό για να το κάνει. Με βραβεύσατε, γιατί ήμουν απ΄τους πρωτεργάτες που έστησαν το παράρτημα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στη Ροδόπη Με αποκαλούσατε ραχοκοκαλιά της οικονομίας τότε. Σήμερα, που δεν έχω να πληρώσω φυσικοθεραπευτή για τον διαλυμένο μου αυχένα, δε με θυμάται κανείς σας. Ήμουν η καλύτερη παρέα, τότε, όπου βρισκόμουν γινόταν γλέντι.

Σήμερα, οι λίγοι φίλοι που μου απομείνανε, τις λίγες φορές που με επισκέπτονται, μου φέρνουν για δώρο τα αντικαταθλιπτικά μου, που ξέρουν πως δεν έχω τη δυνατότητα να αγοράσω. Το σπίτι μου ήταν πάντοτε γεμάτο κόσμο, τότε. Σήμερα ζω σ΄ένα καλύβι στο Δέλτα του Έβρου, ξεχορταριάζοντας αυλές, σκάβοντας μπαξέδες και ξεναγώντας τους επισκέπτες στο βάλτο για να επιβιώσω. Δεν παραπονιέμαι, πληρώνω τα λάθη μου. Πληρώνω όμως και τα δικά σας λάθη κι αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Κι εδώ ήρθατε και με βρήκατε κι εδώ με χειροκροτήσατε, γιατί ήμουν , λέει, ο ακρίτας και ο φύλακας των συνόρων. Και πάλι με γελάσατε. Λίγα χρόνια μετά, θελήσατε –στο όνομα κάποιας τάχα πράσινης ανάπτυξης και για λογαριασμό των συμφερόντων που θέλουνε να φτιάξουν bungalows στο Δέλτα- να με διώξετε κι από δω. Από ακρίτας έγινα καταπατητής απ΄τη μια μέρα στην άλλη!

Έτσι πήγε η ζωή μου, αυτή ήταν η επαφή μου με την πολιτεία και τους πολιτικούς της. Όπου ανταμώσαμε με πιάσατε κορόιδο, όποτε με ζυγώσατε ήταν για να με εκμεταλλευτείτε.

Με κοροϊδέψατε για χρόνια όταν οι δάσκαλοί μου στο σχολειό μου μαθαίνανε πως ο Τούρκος είναι ο εχθρός μου, όταν οι αξιωματικοί μου στο στρατό μου μιλάγανε για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας ή με κοροϊδέψατε όταν είπατε πρόπερσι πως οι πρόγονοί μου πέθαναν λόγω συνωστισμού; Ποιο απ΄τα δύο είναι αλήθεια και ποιο ψέμα; Η γιαγιά μου πάντως που πέθανε δείχνοντας προς την Αίνο, μίλαγε για σφαγή.

Με κοροϊδέψατε όταν με κάνατε έφεδρο αξιωματικό, γιατί τάχα ήμουν καλύτερους απ΄τους άλλους. Μου πήρε χρόνια για να καταλάβω ότι απλά μου κλέψατε έξι επί πλέον μήνες απ΄τη ζωή μου και πως με θέλατε μόνο για να κάνω το άχαρο κομμάτι της δουλειάς και για να πληρώσω στο τέλος τα υλικά που είχανε χάσει οι επαγγελματίες του στρατού σας. Κανείς δε θα θυμάται σήμερα εκείνο το τρελό παιδί που το ΄87, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, πέρασε νύχτα το ποτάμι, με το κουπί, για να δει αν οι Τούρκοι είχαν φέρει άρματα απέναντι. Κανείς, εκτός ίσως από κείνον τον συνταγματάρχη που με κοίταγε με γουρλωμένα μάτια, όταν του ΄λεγα πως στην άλλη όχθη δεν υπάρχει ψυχή.

Μα την έκφραση του προσώπου του, εγώ δε θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το παράσημό μου εκείνο το βλέμμα. Κι ήταν καλύτερο απ΄οποιοδήποτε παράσημο θα μπορούσε να μου δώσει κάποιος από σας. Με κοροϊδέψατε όταν κάνατε πως δε βλέπατε τα 4 ένσημα που μου κόλλαγε ο εργοδότης μου, ενώ δούλευα 7 μέρες τη βδομάδα, 12 ώρες τη μέρα, για να μη χάσω τη δουλειά, να θρέψω τα παιδιά μου, να τα μεγαλώσω με αξιοπρέπεια, χωρίς να ζητώ ενίσχυση από γονείς και πεθερικά.

Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι.

Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία).

Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ;

Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη.

Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους.

Όμως όχι κύριε. Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας –που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε- θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε.

Αλλάξατε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πει: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Μα αυτή η ανοησία πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων;

Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή;

Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου!

Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού.

Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας.

Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες.

Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλλημα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα;

Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε, πως ο βουλευτής το μόνο που κάνει είναι θεατρινίστικα ξεσπάσματα, άσκοποι λόγοι γεμάτοι βερμπαλισμούς και επίδειξη ρητορικής δεινότητας και στο πηλίκον ουδέν!

Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα.

Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παληκαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα, βλέπετε, δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα.

Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο.

Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία, η απελπισμένη λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναξε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια.

Αμπαρωμένοι σ΄ένα δικό σας κόσμο, πολύ μακριά απ΄το δικό μου κι ακόμη μακρύτερα απ΄τον πραγματικό, θωρακισμένοι, κυκλωμένοι από σωματοφύλακες μη σας πειράξει κανείς, από μυαλοφύλακες μη τυχόν κι αλλάξει η σκέψη σας, από ψυχοφύλακες, μήπως αγγίξει κανείς την ψυχή σας και ξεφύγει κάποιο ίχνος ανθρωπιάς, από διορισμένους κόλακες που σας γλύφουν λέγοντας πως ότι κάνετε είναι σωστό και φροντίζουν να μη δείτε ποτέ την πραγματικότητα, απόμακροι κι απρόσιτοι, άτολμοι και άβουλοι εκτελεστές των εντολών που σας δίνουν ξένοι, πειθήνια όργανα μιας θολής παγκόσμιας διακυβέρνησης, στην οποία κάποιοι λίγοι από σας θα είναι κάτι λίγο κι υπόλοιποι, μαζί με μας, απολύτως τίποτα.

Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη. Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο, εξαφάνισαν τον όποιο πλούτο παρήγαγε η χώρα. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο;

Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο. Η καρέκλα έχει κόλλα, έτσι δεν είναι; Ή μήπως είναι μέλι;

Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και, αντίθετα από σας, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές.

Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια.

Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει. Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει.

Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς.Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

(υπογράφων)...................

......

"ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝΕ ΦΥΛΑΚΗ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ.....ΠΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ. ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΠΡΙΝ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΣΕ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ...."

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

:::::::::::::::::::::::::::::::::

τέλος αναδημοσίευσης