Πανεπιστημιακό Άσυλο υφίσταται όπου υφίσταται το Πανεπιστήμιο ως θεσμός!

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι όσα έχουν συμβεί  στο χώρο της ΝΟΠΕ τις τελευταίες ημέρες αποτελούν μια αυθόρμητη ενέργεια κάποιων απεγνωσμένων λαθρομεταναστών που στην απελπισία τους διένυσαν ανενόχλητοι την Ελλάδα, διήλθαν τα πάμπολλα και ισχυρά σημεία ελέγχου (λιμάνια, σταθμούς, κλπ) και παρότι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, σε έναν τόπο ξένο, χαοτικό, όπως η Αθήνα και εξίσου άγνωστο γι’ αυτούς, κατάφεραν να εντοπίσουν την ΝΟΠΕ και το νεοοικοδομηθέν και σύγχρονο τμήμα αυτής (το οποίο πλήθος Αθηναίων δεν γνωρίζουν τουλάχιστον εκ των έσω και δεν ξέρουν να κατευθυνθούν σε αυτό) και εγκαταστάθηκαν σε αυτό, κάνοντας χρήση του Πανεπιστημιακού Ασύλου και ξεκινώντας μια απεργία πείνας προκειμένου να στηρίξουν ένα πλαίσιο αιτημάτων…

Ας ξεπεράσουμε την ανοησία της ενέργειας και του σημαντικού προσχεδιασμού και οργάνωσης που σίγουρα έχει επενδυθεί σε αυτήν! Πρόκειται για προβοκατόρικη πράξη μεγάλης βαρύτητας αφού πλήττει τόσο πολιτικούς όσο –πολύ σημαντικότερο- πολιτισμικούς θεσμούς της χώρας εκθέτοντάς την στον κίνδυνο να… «εκτεθεί» ως ανίκανη να χειρισθεί το πλέγμα των θεσμών της!!! Το διακύβευμα είναι τεράστιο αφού το επιδιωκόμενο πλήγμα στοχεύει στην ευθεία σύγκρουση των θεσμών της χώρας εισάγοντας ένα ακόμη σοβαρό ρήγμα στους ήδη διαταρασσόμενους δεσμούς της κοινωνίας μας και προχωρώντας περαιτέρω στην αποδιάρθρωσή της.

Διαλυμένη κοινωνία είναι κοινωνία ανίσχυρη και παρασυρόμενη και αποτελεί εύκολο στόχο για την εγκαθίδρυση κάθε νέας «εξουσίας», αυτής που μας έρχεται απ’έξω, της οικονομικής «εξουσίας» των τεράστιων απάτριδων πολυεθνικών συμφερόντων που λυμαίνονται τη χώρα μας πλιατσικολογώντας πάνω στην κρίση που με ακρίβεια ωρολογιακού μηχανισμού είχαν φροντίσει να εγκαταστήσουν εκμεταλλευόμενοι τις ανίκανες και διεφθαρμένες κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις των τελευταίων τριών δεκαετιών.

Τόσο μεγάλο είναι το διακύβευμα, για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι (!!!), και πρώτο θύμα της παρούσας κρίσης θεσμών σχεδιάζεται να είναι το Πανεπιστημιακό Άσυλο. Όχι αυτό που προστατεύει τους καταληψίες, τους επαγγελματίες κατασκευαστές επεισοδίων και τα συνήθως άβουλα και παρασυρμένα όργανά τους, αλλά αυτό που προστατεύει το χώρο της διακίνησης των ιδεών και ιδιαίτερα της γνώσης από την ανεξέλεγκτη επέλαση των εταιριών και των αγορών!

Βλέπετε, το Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα επέλεγε τη σχέση του και τα ανοίγματά του στις εταιρίες και τις αγορές διατηρώντας σε κάποιο βαθμό τις κυρίαρχες ανθρωπιστικές αξίες που διέπουν την «αγαθή» αξιοποίηση της γνώσης και των επιστημών. Ας μη γελιόμαστε, αυτό το Άσυλο είναι το σημαντικότερο και όταν θα διαρραγούν οι σχέσεις πολιτείας και Πανεπιστημίου, μέσω της σύγκρουσης των θεσμών τους, τότε, η ήδη απεγνωσμένη,  άβουλη και παρασυρόμενη κοινή γνώμη, θα πάψει να σέβεται το Πανεπιστήμιο, όπως έχει, ήδη, πάψει να σέβεται τους θεσμούς της πολιτείας (διότι δε μπορεί ο απλός άνθρωπος να διαχωρίσει τον φορέα του θεσμού από τον ίδιο το θεσμό, οικτίροντας τον άνθρωπο-φορέα για την ανικανότητά του να ανταπεξέλθει στο ύψος του θεσμού που αντιπροσωπεύει, με αποτέλεσμα αν οικτίρει εν τέλει τον ίδιο το θεσμό… και τούτο βέβαια είναι το «επίτευγμα» που επιδιώκεται ώστε να αποδιαρθρωθεί και να αφοπλισθεί η κοινωνία…).

Θα πρέπει συνεπώς να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων… Θα πρέπει οι θεσμοί να λειτουργήσουν και να δράσουν παράλληλα αντί να συγκρουσθούν πετώντας ο ένας τη μπάλα στο γήπεδο του άλλου…

Πανεπιστημιακό Άσυλο υφίσταται όπου υφίσταται το Πανεπιστήμιο ως θεσμός!

Πανεπιστημιακό Άσυλο δεν υφίσταται όπου υφίσταται απλά Πανεπιστημιακό κτίριο ή περιουσία! Το Πανεπιστήμιο έχει δεκάδες κτίρια και γεωτεμάχια από κληροδοτήματα που ανήκουν στην ακίνητη περιουσία του και ΔΕΝ προστατεύονται από το Πανεπιστημιακό Άσυλο.

Είναι θέμα απλής απόφασης το Πανεπιστήμιο να διακόψει τη λειτουργία του στο συγκρότημα ΝΟΠΕ και να αποσύρει τις Πανεπιστημιακές αρχές (συμβολικά και πραγματικά) και τις θεσμικές του λειτουργίες από το συγκρότημα της ΝΟΠΕ. Είναι θέμα ισχυρής βούλησης και μιας απλής απόφασης, το Πανεπιστήμιο να διαμηνύσει ότι Άσυλο υφίσταται όπου υφίσταται Πανεπιστημιακή δραστηριότητα και τέτοια, ήδη, δεν μπορεί να υπάρχει στη ΝΟΠΕ υπό καθεστώς κατάληψης!

Θα είναι στο χέρι της πολιτείας να δράσει με πολιτισμό και κοσμιότητα επιλύοντας το ζήτημα και αποκαθιστώντας το συγκρότημα ΝΟΠΕ ώστε αυτό να «επιστραφεί» στο Πανεπιστήμιο!

Απλά πράγματα…


(Όχι "φταίει το Πανεπιστήμιο..." Γιωργάκη... μέσω των τσιρακίων σου... Όχι "να συζητήσει η πολιτεία" κύριε Πρύτανη... Όχι, με ψύλλου πήδημα..., "κατάργηση Ασύλου", Αντωνάκη...)








ArchOikos_________