ΚΑΝΤΑΦΙ: ARTE-A-ME !!!

Πάντως εμένα δεν παύει να μου θυμίζει, ο Καντάφι, τον Χάρρυ Κλύν... ειδικά στο... "Με λένε Αρτέμη"...

[Αρτέμης = Arte-a-me: η τέχνη σε εμένα], θα μπορούσε  κάλλιστα να αποτελεί τιμητική προσφώνηση του λαού προς τον Ηγέτη του σε μέρες δόξας(!!!) (από τις συνήθεις βαρύγδουπες που υιοθετούνται στις μουσουλμανικές χώρες και που κατά κανόνα υποβάλλονται έμμεσα -αλλά εν τέλει γίνονται... υποχρεωτικές- από τους ίδιους τους ηγέτες προς το λαό τους στα πλαίσια της υπερβολής και της μυθοποίησής τους...). 

Αρτέμης λοιπόν, Arte-a-me! Ένας ηγέτης που τώρα πια εγκαταλείπεται μόνος να περιφέρεται σε άδειες επαύλεις - φαντάσματα...

Παραληρώ (;;;) ίσως...

Όμως ακούστε τι λέει Ο Arte-a-me στη συνέχεια και θα αναγνωρίσετε (στα λόγια που, δεκαετίες πριν, έγραφε ο Χάρρυ Κλυν) τα συνήθη λόγια του Καντάφι στους πύρινους λόγους του (!!!). Ή έστω, κάποια από αυτά. Ίσως μάλιστα να αναγνωρίσετε και το ιδιάζων ταμπεραμέντο του Καντάφι... και κάτι από την εικόνα και συμπεριφορά του...(!!!)

Σχιζοφρενικό σενάριο;;;


Όχι πιο σχιζοφρενικό από το πραγματικό γεγονός ότι έναν τέτοιο... Αρτέμη(!!!), χαιρετούσε επί χρόνια και αποδεχόταν στις τάξεις της η elit των πολιτικών παγκοσμίως ... κι εμείς, ιδιαίτερα (!!!) διαμέσω της οικογενείας ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ τον είχαμε... αδελφό και θείο...

Mind the GAP...