Το χρέος μας έχει πια διαμορφωθεί όπως φαίνεται στην προηγούμενη ανάρτησή μας (απλά λίγο δυσμενέστερα - πέρασε ήδη μια εβδομάδα...). Και για να πιάσουμε την ουσία της ανάρτησης αυτής ας θυμηθούμε ότι:
Αναλογούν μόνο για το μηδενισμό του ρυθμού αύξησης του χρέους και όχι για την ουσιαστική έναρξη πληρωμής του:
650€/άτομο το χρόνο!
ή 2.600€/4μελή οικογένεια το χρόνο...
Οπότε με 500 και 700€ μηνιάτικο στον ιδιωτικό τομέα ή με 900€ μέσο μισθό στο δημόσιο τομέα, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να προκύψει εικόνα ανάπτυξης στον αιώνα των αιώνων, με τους Έλληνες εντός του "κάδρου" οπότε... φανταστείτε την ανάπτυξη με τα παιδιά σας εκτός κάδρου σε μορφές σύγχρονης δουλείας...
Θα με ενδιέφερε λοιπόν, υπό το πρίσμα όλων των χρεών των χωρών της ΕΕ να ακούσω την άποψη που με αυτά τα τραγικά δεδομένα μπορεί να υποστηρίξει ότι θα συνεχίσει να υπάρχει το ΕΥΡΩ και δε θα οδηγηθούμε όλες οι χώρες της ΕΕ σε εθνικά νομίσματα...
Διότι το ερώτημα όπως καταλαβαίνετε δεν είναι πια αν θέλουμε να μείνουμε στο ΕΥΡΩ (ΕΥΡΩ ή ΔΡΑΧΜΗ;) αλλά αν το ΕΥΡΩ θα συνεχίσει να υπάρχει.
Κι αν η ζυγαριά γέρνει περισσότερο στο "όχι" απ' ότι στο "ναι" τότε...
"Πότε είναι προτιμότερο να φύγει κανείς;
(α) - Πριν από τους πολλούς;
(β) - Μαζί με τους πολλούς;
(γ) - Τελευταίος;"
Και μη μου δώσετε την απάντηση ότι έπρεπε να φύγουμε το 2009-10, κατά την έννοια του ότι δεν θα αποδεχόμασταν τοκογλυφικούς "όρους βοήθειας" αλλά θα κάναμε "απογραφή" του χρέους μας και θα διαγράφαμε το "παράνομο" και "ειδεχθές" μέρος αυτού και θα βγάζαμε ελληνική δικαστική απόφαση για τις γερμανικές οφειλές που θα "ομολογοποιούμε" ώστε να πουλήσουμε το γερμανικό χρέος στους οικονομικούς αντίπαλους της Γερμανίας - δηλαδή το σχέδιο Β κι ας μας πέταγαν από το ΕΥΡΩ...
Όχι μη μου πείτε το 2009-10, τότε που υπήρχε οικονομική δυνατότητα στα νοικοκυριά να αντεπεξέλθουν στις προφανείς μεγάλες δυσκολίες που θα προέκυπταν και στα σκληρά μέτρα που θα έπρεπε να πάρουμε για να επιβιώσουμε (δυσκολίες και μέτρα ούτως ή άλλως δεν αποφύγαμε, περνώντας μάλιστα στο απόλυτο αδιέξοδο!)...
Μη μου πείτε το 2009-10, που επιλέξαμε να σώσουμε τους δανειστές (τους πλέον κακόβουλους και τοκογλύφους από αυτούς) καθώς και τις τράπεζες επωμιζόμενοι εμείς όλο το κόστος μέσω της φορολογίας και του εσωτερικού πληθωρισμού, αντί να κατανείμουμε εξίσου το κόστος στους πολίτες και τις τράπεζες με πληθωρισμό του νομίσματός μας, ώστε σήμερα τα νοικοκυριά να μη χάνουν τα σπίτια τους επειδή τα δάνειά τους είναι σταθερά όταν τα εισοδήματά τους έχουν εκμηδενιστεί σχεδόν πλήρως!!!
Πείτε μου τώρα... κι όχι το 2009-10, τώρα, με βάση το σήμερα... κι με βάση το οικτρό σημείο στο οποίο έχουν βρεθεί οι περιουσίες μας μαζί με την αδυναμία μας την ατομική του καθενός μας που μας οδηγεί σε "στάση πληρωμών" των υποχρεώσεών μας... (και μιλάμε για ανθρώπους που δε χρωστούσαν στη ζωή τους μέχρι τώρα ούτε πενηνταράκι...) Πείτε μου...
"Πότε είναι προτιμότερο να φύγει κανείς από το ΕΥΡΩ; Πριν από τους πολλούς; Μαζί με τους πολλούς ή μήπως τελευταίοι;!!!"
ArchOikos_____________
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κόσμιος σχολιασμός είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτος.