ΚΑΝΤΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΓΥΡΙΓΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ...

Όταν το προηγούμενο post...

(http://anoikta-pedia.blogspot.gr/2014/08/blog-post.html)

...ανέβηκε στο facebook είχα το ακόλουθο ενδιαφέρον σχόλιο από έναν πολύ καλό φίλο και συνάδελφο (με ξεχωριστή κατανόηση, ευαισθησία και ευφυΐα).

Με το σχόλιο, αυτό καθ' αυτό, δεν μπορεί να διαφωνήσει ιδιαίτερα κανείς, ωστόσο νομίζω ότι δεν ήταν πάνω στην ουσία αυτών που η απλή καρτέλα του post επιχειρούσε να αναδείξει.

Αυτό για το οποίο με έπειθε το σχόλιο ήταν ότι:

Πρέπει συνέχεια να συνοψίζουμε την εμπειρία μας από τις ραγδαίες εξελίξεις και τα γεγονότα που ορίζουν τις ζωές μας και να τακτοποιούμε την εμπειρία μας αυτή... να την αρχειοθετούμε με τρόπο συγκροτημένο ώστε να μην σβήνουν τα παλιά από τη τραγικότητα και την επιτακτικότητα των νέων. Ειδικά όταν τα παλιά δεν είναι και τόσο παλιά, όταν τα σημερινά είναι άμεσο αποκύημα των παλιών και όταν δεν έχει επέλθει το τέλος (κατά την έννοια της ελληνικής τραγωδίας) ως κάθαρση, ως τιμωρία, ως δικαιοσύνη, ως συγχώρεση... έστω και κατά την απόλυτα δική μας εσωτερική έννοια. 

Γι' αυτό εξ άλλου δεν γαληνεύει η ψυχή... γιατί δεν βρίσκει το τέλος! Αν το βρει δεν χρειάζεται αυτό να είναι δημόσιο, εκδικητικό, διαπομπευτικό, απόλυτο... αρκεί να είναι "συμπέρασμα", σαφές, αδιάσειστο και ικανό να βοηθήσει το δικό μας προσωπικό ταξίδι, παραπέρα...

Επανερχόμενος στο σχόλιο του φίλου, που ήταν:

"Η Ελληνική διοίκηση.....δεν θέτει στόχους. Δεν φταίει για το Ελληνικό δημόσιο χρέος η Γερμανία. Ασχέτως αν θα εκμεταλλευθεί και θα αξιοποιήσει την εκλεγμένη (ανίκανη, προδοτική, ανάξια, αγράμματης κλπ) πολίτικη ηγεσία. Δεν είναι η ελληνική κυβέρνηση το αθώο κοριτσάκι που το παρέσυρε ο Σάτυρος με τις καραμελίτσες σε δανεισμό και βιασμό. Ούτε η Ευρώπη φταίει επειδή ο Ελληνικός λαός κωφεύει σε ότι επιστημονικό και σοβαρό ακούει και προτιμά σταθερά την ατιμωρησία και τον λαϊκισμό. Όταν αντικρίζω τις επιδεικτικές δαπάνες των πολυτελών πολιτικών και την μεγαλοπρεπή πρόνοια (BMW Βενιζέλου πχ) για μια εξωπραγματική διαβίωση θλίβομαι όχι γι αυτούς άλλα για τις επιλογές του λάου."

Επέλεξα να του παραθέσω μια πρόχειρη τακτοποίηση δική μου που την έκανα, η αλήθεια είναι, γρήγορα και βιαστικά αλλά αξίζει να σας την δώσω εδώ ως υποκίνηση για τον καθένα μας, να τακτοποιούμε τις εμπειρίες μας, τα γεγονότα, τις σκέψεις και να τα βάζουμε στα ράφια που τους πρέπει σύμφωνα με το σύστημα αξιών μας...

Ακόμη και στα πλαίσια της... παλιάς "κριτικής/αυτοκριτικής" ή... της σημερινής μοδάτης... "αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης":

"Λοιπόν για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και να μην δουλευόμαστε ή παρασυρόμαστε και μεταξύ μας:

1ον:

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει την τεράστια ευθύνη της καταστρατήγησης της χάρτας των αξιακών όρων και αρχών της Ένωσης και της επιβολής μιας ΜΟΝΟ εθνικά συμφέρουσας πολιτικής για τη Γερμανία σε όλη την Ευρώπη με κυριαρχική βία (ωμό οικονομικό εκβιασμό και επίδειξη δύναμης) επί του συνόλου των χωρών (που βεβαίως δεν στέκονται στο ύψος τους...).

2ον:

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ έναντι της Ελλάδας έχει την πρόσθετη ευθύνη ότι:

• δεν αναλαμβάνει τις δικές τις οικονομικές υποχρεώσεις (δάνεια, αποζημιώσεις),
• δημιούργησε και δημιουργεί σκάνδαλα τεραστίου οικονομικού μεγέθους (SIEMENS, Υποβρύχια) και ως εταίρος μας και τεραστίου ηθικού μεγέθους,
• παρέχει άσυλο σε υπόδικους τεραστίων οικονομικών υποθέσεων (για να μην πω... εγκληματίες με υπονομευτική δράση επιπέδου εχθρικών ενεργειών οικονομικής κατασκοπίας,
• η ίδια ως χώρα έχει ακολουθήσει και σήμερα συγκαλύπτει και δυσχεραίνει τη διαλεύκανση σε υποθέσεις επιθετικής οικονομικής δράσης και υπονόμευσης (SIEMENS, Υποβρύχια, ΦΠΑ Αεροδρομίου κλπ) ασύμβατης προς την έννοια φίλου κράτους και κράτους εταίρου στον αυτό οικονομικό οργανισμό-ένωση.

3ον:

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ωστόσο θα πρέπει να αναλογισθούμε ότι περιορίζονται στην δυνατότητα αντίδρασης - στις εκλογές;;; - υπό καθεστώς βομβαρδισμού απειλών, πολιτικής και mediaκής τρομοκρατίας και κατασκευασμένων διλημμάτων και ενός περιθωρίου έκφρασης εντός ορίων ενός απολύτως ελεγχόμενου (και ασφαλούς για τις κυρίαρχες τάσεις) multiple choice εκλογικών επιλογών σε μια δημοκρατία με καταστρατηγημένους θεσμούς, ρόλους, σύνταγμα και εκφυλισμένης στη σημερινή επίφαση όπου όταν οι δικαστικές αποφάσεις δεν συμφέρουν απλά αλλάζουμε τον νόμο, το όνομα του φόρου, τον τρόπο υπολογισμού, τις διαδικασίες ή εξοντώνουμε αυτούς που μας μπαίνουν στη μύτη... (πρόστιμα επιλεκτικά σε κάποιους σταθμούς / κανάλια, χαριστικές ρυθμίσεις σε άλλα δικά μας ακόμη και υπερχρεωμένα κλπ, κλπ). ΕΝΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ... στην αστική μας δημοκρατία. Αυτά από εμένα, έναν άνθρωπο με δημοκρατικές καταβολές και με μηδενική επαφή με την αριστερά όπως την ξέραμε και ενδεχομένως όπως το μέγιστο μέρος της είναι ακόμη... αναμένοντας την τερατογένεση ενός ακόμη πιο τοξικού ΠΑΣΟΚ.

4ον:

Όταν μιλάμε για ΕΥΡΩΠΗ και ΕΝΩΣΗ υπάρχουν και ευθύνες συλλογικές όλων των χωρών σε σχέση με την στήριξη των αρχών, αξιών της ένωσης, της ηθικής του σχήματος που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από την εθνική ενός εκάστου έθνους (αλλιώς είναι πλυντήριο για όσα δεν μπορούμε να κάνουμε εντός εθνικού πλαισίου αλλά μπορούμε να τα φορτώσουμε στην... Ένωση...) και υπάρχει και η προάσπιση της έννοιας του εταίρου που δεν επιτρέπει άλλο από την ανάπτυξη δεσμών, την ισχυροποίηση από κοινού μέσω της ένωσης και την στόχευση σε κοινά συμφέροντα... Τι ικανοποίηση αυτών το απλών προδιαγραφών προβάλει γλαφυρά και απλά η παραπάνω καρτελίτσα.

5ον:

Πολύ σύντομα, από τα παραπάνω είναι σαφής και η άποψη για τις πολιτικές ηγεσίες στη χώρα και δεν κρίνω σκόπιμο να κάνω ειδική αναφορά πέραν της διαπίστωσης ότι η ισχύς όπως και το κύρος τους είναι αμελητέα και αν άλλες ήταν οι επιταγές (όπως θα όριζε ενδεχομένως μια πραγματική και έντιμη ΕΝΩΣΗ) όχι μόνο θα προσαρμόζονταν εν μία νυκτί αλλά θα γίνονταν και βασιλικότερες του βασιλέως υψώνοντας εκ του ασφαλούς όσο ανάστημα μπορεί να υψώσει ένα ασπόνδυλο...

[ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΙΓΑ - ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ]"

Όλα τούτα τα έγραψα εδώ γιατί, όπως ήδη είπα, είναι κρίσιμο στις μέρες μας να συνοψίζουμε την εμπειρία μας από τις ραγδαίες εξελίξεις και τα γεγονότα που ορίζουν τις ζωές μας και να τακτοποιούμε την εμπειρία μας αυτή... ώστε να μην σβήνουν τα παλιά από τη τραγικότητα και την επιτακτικότητα των νέων.

Τα έγραψα επίσης γιατί θα postάρω και την ακόλουθη καρτέλα που πάλι είναι τμήμα της συνολικής εικόνας, αλλά η αφετηρία των όσον αναφέρονται σε αυτή βρίσκεται σε πολλά ράφια - και όχι μόνο σε ένα - της πιο πάνω αναγκαίας τακτοποίησης... και επειδή πολλοί τεχνηέντως έχουν αρχίσει να πηδούν στα μουλωχτά από τα ράφια των ευθυνών τους και να την "κάνουν" με ελαφρά πηδηματάκια...

(anoikta-pedia.blogspot.com)

ArchOikos______________