Ένα τρυφερό παραμύθι για το διαζύγιο... και την πολιτική...

Μια σκληρή προσαρμοσμένη μεταφορά από το παραμύθι:
Ο μπαμπάς και η μαμά χελώνες: Ένα τρυφερό παραμύθι για το διαζύγιο!
Κλεμμένο και διασκευασμένο από το fanpage.gr
----------------------------------------------------------
Μια φορά και έναν καιρό, πολλά χρόνια πριν, ήταν μια χελώνα ξηράς και μια χελώνα θαλάσσης οι οποίες συναντήθηκαν κοντά σε μια πολύ όμορφη ακτή.
Τους άρεσε να περπατούν μαζί στα ρηχά νερά - εκεί που ακόμη πατώνανε - και να παίζουν στην άμμο. Σύντομα αποφάσισαν να παντρευτούν.
Για λίγο, συνέχισαν να ζουν στην ακροθαλασσιά ώστε η μια να μπορεί να κάθεται στην άμμο και να είναι στεγνή και ζεστή η άλλη να κάθεται στα ρηχά νερά και να δροσίζεται. Σιγά-σιγά αποκτήσανε και χελωνάκια. Τα χελωνάκια ήταν κάπως περίεργα - σαν τα χελωνονιντζάκια ένα πράγμα - και έμοιαζαν από λίγο και στους δυο γονείς τους, περπατούσαν και κολυμπούσαν κι έτσι αεικίνητα που ήταν μάθανε και πολεμικές τέχνες και πώς να δέρνουν τα άλλα είδη πανίδας...
Όλα πήγαιναν καλά μέχρις ότου εμφανίστηκε το πρώτο μεγάλο κρύο! Ο χειμώνας ήταν προ των πυλών!
Η χελώνα της ξηράς είπε:
- Ετοίμασα μια δεξαμενή με ρόδες! Μπες μέσα και θα σε τραβήξω στο δάσος, στη φωλιά μου γιατί θα είμαι σε χειμέρια νάρκη μετά κι έτσι θα μείνουμε μαζί!
Όμως η θαλάσσια χελώνα είχε άλλη γνώμη:
- Ετοίμασα τούτη τη βάρκα την σκεπαστή! Μπες μέσα και κοιμήσου όσο χρειαστεί. Θα σε πάρω μαζί μου στο ωκεανό!
Ήταν προφανές ότι το σχέδιο της κάθε μιας χελώνας θα εξόντωνε την άλλη! Και οι δύο το γνώριζαν κατά βάθος κι έτσι αποφάσισαν ότι δεν θα έμεναν πλέον μαζί.
ΔΙΑΖΥΓΙΟ! ΔΙΑΖΥΓΙΟ! Φώναξαν και οι δύο με θυμό περισσότερο από την αναγνώριση της ήττας του ονειροπόλου σχεδίου τους παρά από θυμό ο ένας για τον άλλο…
Κάπως έτσι οι δύο χελώνες χώρισαν! Κι εδώ τελειώνει η ιστορία μας…
Ή μήπως όχι;!
Τί θα γίνονταν τα χελωνονιντζάκια τους;!
Οι ακάματοι μαχητές τους;!
- Με μένα θα έρθουν! Είπε η μία!
- Δικοί μου είναι και δεν θα πάνε πουθενά! Είπε η άλλη!
- Είναι ελεύθερα να πάνε όπου θέλουν! Ξανάπε η μία!
- Αυτό είναι διπλή προδοσία! Είναι πραγματική κλοπή! Συνέχισε η άλλη!
Η αγωνία έχει κορυφωθεί! Τί θα κάνουν τα χελωνονιντζάκια;;;!!! Με ποιόν θα καταλήξουν;;;!!! Πόσα θα πάνε από δω και πόσα από εκεί;;;!!!
Συσκέψεις επί συσκέψεων!!! Υπόγειες διαβουλεύσεις!!! Ξεκατίνιασμα στα social-media και τα reality-shows!!!
Αυτό δεν είναι διαζύγιο!!! Είναι «Κράμερ εναντίον Κράμερ»!!! Είναι κόντρα ΑΝΕΛ - ΣΥΡΙΖΑ!!! Είναι… Όλη η χελωνοκοινωνία με κομμένη την ανάσα!!!
Τα χελωνάκια ωστόσο είχαν σχετικά μεγαλώσει και με τις δυνάμεις που είχαν αποκτήσει δεν είχαν πρόβλημα να πηγαίνουν μια στη στεριά και μια στη θάλασσα σε συνεχείς εναλλαγές και με τη συμπεριφορά τους τρέλαιναν τους γονείς τους που μια τα βρίσκανε και μια τα χάνανε και οικογένεια αυτό δεν το έλεγες!!!
Ποιός θα έχει την ευθύνη για τούτα τα παιδιά;! Έλεγαν και ξανάλεγαν. Τους μάθαμε και τους δύο τρόπους και τώρα κοίτα τα! Για αλλού ξεκινούν κι αλλού πάνε!!!!
- Κακώς τα μεγάλωσες έτσι είπε η χελώνα της στεριάς. Εγώ τους έδινα σταθερές αρχές!
- Εγώ;! Εσύ τα μεγάλωσες λάθος! Εγώ τα έμαθα να προσαρμόζονται σε όλες τις αντίξοες συνθήκες!
Οι δυο χελώνες θυμούμενες όσα είχαν περάσει μαζί δεν θέλανε να μαλώνουν άλλο...
Τα χελωνονιντζάκια τους εξ άλλου τους ξεκαθάρισαν ότι δεν ήταν στο χέρι τους πια να αποφασίζουν για τις επιλογές των παιδιών τους κι όπως έστρωσαν έτσι έπρεπε να κοιμηθούν!!!
Από τότε τα χελωνονιντζάκια χάραξαν δικό τους δρόμο και ήταν πάντα - λίγο ζαβά έλεγαν κάποιοι, πολύ μοντέρνα έλεγαν κάποιοι άλλοι - οπωσδήποτε όμως ήταν... λιγάκι "μια από δώ και μια μια από κεί"!
Μένει να δούμε ποιο θα είναι το μέλλον αλλά οι σοφοί αστρολόγοι προβλέπουν ότι:
Κάποια από αυτά τα χελωνονιντζάκια - αυτά με τον πιο έντιμο και καθαρό χαρακτήρα - απλά θα συνεχίσουν να αποδεικνύουν ότι, όλα τα στερεότυπα και οι διαχωριστικές γραμμές ήταν μια διαιωνιζόμενη χίμαιρα... Και θα χρησιμοποιήσουν την προσαρμοστικότητά τους για να βοηθήσουν τις κοινότητες όλων των χελωνών του κόσμου να επιβιώνουν.
Κάποια άλλα όμως - δυστυχώς τα περισσότερα - είναι τόσο τσογλανάκια που απλά θα εκμεταλλευτούν την ικανότητά τους να ελίσσονται και να επιβιώνουν σε όλα τα περιβάλλοντα προκειμένου να διαλύουν και να πλιατσικολογούν στις κοινότητες όλων των ειδών χελωνών του κόσμου!
Ευτυχώς συχνά-πυκνά κάποια γεράκια κάποιοι αετοί και άλλα αρπακτικά βλέπουν την έντονη κινητικότητα και την πέφτουν στα υβριδικά αυτά χελωνονιντζάκια - δυστυχώς όμως και στις κοινότητες - και με ωμό - ομολογουμένως - τρόπο η φύση επανέρχεται σε ισορροπία...


ArchOikos_