ΕΝΝΕΑ
ΚΑΤΩ ΤΟΥ 3%... Για την ακρίβεια κάτω του 2% (απλά ο ακριβώς πάνω από
αυτούς έχει το 3%) ... Οι περισσότεροι μάλιστα με κατά καιρούς σημαντική
πολιτική και κοινοβουλευτική παρουσία.
Το φαινόμενο της "εξαΰλωσης" στις Ευρωεκλογές είναι αποτέλεσμα της εσφαλμένης στρατηγικής ή της απουσίας στρατηγικής - αλλά και... στρατηγών - στα "βρεφικής" ηλικίας νέα μικρά κόμματα που τα γέννησε η κρίση, αλλά οι ηγέτες τους δεν ήταν "βρέφη"... (ούτε Θεία βρέφη...) αφού τους γνωρίζαμε καλά από τη συμμετοχή τους σε μεγαλύτερα σχήματα. Ιδιαιτερότητες εμφανίζει η περίπτωση των ΑΝΕΛ που είναι ειδική λόγω της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση.
Όλα αυτά τα "κόμματα" εμφανιστήκανε ως ρήξη με κάποια από τις παραδοσιακές επικρατούσες δυνάμεις (ή με όλες)... Εκ του τρόπου γενέσεώς τους λοιπόν όφειλαν να λειτουργούν κριτικά έναντι των παλαιών μεγάλων κομμάτων, κριτικά και έναντι του ΣΥΡΙΖΑ εφόσον αξιολογούσαν ότι βρίσκεται στην ίδια ρότα..., αλλά, συνθετικά μεταξύ τους, δημιουργικά, με συνεχείς διαβουλεύσεις για λογικές (κι όχι με το στανιό ή παλαιοκομματικούς όρους συμπάθειας/αντιπάθειας) προγραμματικές συγκλίσεις... και στόχο τη διεύρυνση!
Ωστόσο έμειναν μάλλον σε θέσεις "ρετσέτες" συχνά "ξύλινες" και διεκδικούσαν να μεγεθυνθούν μέσω της αναγνώρισης από το λαό της "αυθεντίας" των ηγεσιών τους και του ακλόνητου των θέσεών τους.
Ενίοτε κονταρομαχούσαν δον-κιχωτικά με... τους κατά φαντασίαν και... πανταχόθεν ορμόμενους εχθρούς... δηλαδή όλα τα άλλα εξίσου μικρά και ασήμαντα "κομματίδια" με τα οποία δεν αναζήτησαν μια κοινή και ρεαλιστική βάση διαλόγου... έστω ως τράπεζα εργασίας παραγωγής πολιτικών πρακτικών (ξεχάστε τις ιδέες...). Έλειψε, αφενός, η ένδειξη σεβασμού στην προσπάθεια του καθενός άλλου, αλλά και αφετέρου, η επίδειξη της ταπεινότητας αυτού που αναγνωρίζει ότι, ανεξάρτητα από τον αγώνα που δίνει ο ίδιος, δεν μπορεί να επικαλείται την αυθεντία, το αλάθητο και την απόλυτη ηθική... τέτοια και τόσο μεγεθυμένη που... δεν επιδέχεται συγκλίσεις...
Φυσικό επόμενο ήταν η εκλογική τους βάση - ειδικά μάλιστα επειδή... φανατικά είχε αναγνωρίσει και συμμετάσχει στην αρχική τους προσπάθεια ρήξης με το πολιτικό κατεστημένο - να βρίσκεται εγκλωβισμένη στο μικρό μέγεθος του "αυθεντικού χώρου" που δεν μπορούσε να διευρυνθεί παρά μόνο "καταπίνοντας" τους άλλους εξίσου μικρούς ή - ιδανικά - και τους πολύ μεγάλους.
Αφού όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ (με τους ΑΝΕΛ) έσωζε (λιγότερο ή περισσότερο... δεν είναι της ώρας - πάντως δεν ερχόταν η... "Αποκάλυψη"...) την παρτίδα για τη χώρα, οι... μεγάλοι προφανώς έπαψαν σταδιακά να κινδυνεύουν. Την ίδια στιγμή, οι... μικροί συνέχιζαν να οχυρώνονται ο καθένας στο δικό του μικρό "αυθεντικό χώρο" και ουδόλως ήταν διατεθειμένοι να τους "καταπιεί" ο δίπλα τους "εξίσου μικρός". Σύγκλιση δεν υπήρχε στον ορίζοντα ως μια τρίτη λύση και ο κόσμος μέσα στα "μικρά κόμματα" διαπίστωνε ότι διεύρυνση δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρξει... Εγκλωβισμός λοιπόν σε μια "μη εξέλιξη" προς κάτι ευρύτερο και υποσχόμενο "αποδοτικότητα" με πολιτικούς όρους... Στην ασφυκτική αυτή συνθήκη συνέβαλαν και τα ΜΜΕ... Αποτέλεσμα; Ο κόσμος που δεν είναι... "μια ζωή ΚΚΕ, 3,5% ως 7%, ίδια λόγια, ίδια βιβλία, ίδιο ταριχευμένο πλαίσιο και δε θέμε τίποτε άλλο..." αλλά "απεχθάνεται" (ακόμη και από ένστικτό) τη "μη εξέλιξη", ενεργώντας πια σε μια λογική απογοήτευσης, είτε επέστρεψε από εκεί που είχε φύγει, είτε δεν πήγε να ψηφίσει...
Νομίζω ότι οι δυνάμεις (σε πραγματικούς αριθμούς) όσων ανέβασαν τα ποσοστά τους δεν έχουν σημαντική μεταβολή και τούτο μάλλον ενισχύει τη θέση ότι ο κόσμος απλά δεν πήγε να ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ... αλλά και όλους τους μικρούς που τους είχε χαρίσει μια ευκαιρία εν μέσω κρίσης και εν είδει δοκιμής (όχι λευκής επιταγής στην αυθεντία των ηγετών τους...).
Σαφώς βέβαια (είναι προφανές από τα παραπάνω) αυτό το πλαίσιο, σε αντίθεση με όσα η ΝΔ και ΟΛΑ ΤΑ MEDIA λένε νυχθημερόν, δεν έχει να κάνει με την οποιαδήποτε ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ! ΟΥΤΕ ΜΕ ΑΝΟΡΘΩΣΗ ή ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!!!
Αλλά για το πολιτικό τοπίο ποιος νοιάζεται άραγε; Αρκεί να υπάρχει πολιτική βιτρίνα σταθερή, ισχυρή και προπάντων ικανή να μετουσιωθεί σε πρακτικά υλοποιήσιμες πολιτικές επιλογές εντός του επιθυμητού - πανευρωπαϊκά - εύρους διαθέσιμων και αποδεκτών επιλογών... Να είμαστε και λιγάκι πρακτικοί... εντάξει;
--------------------------------
Υ.Γ.: Τους ΑΝΕΛ δεν τους αγγίξαμε εδώ γιατί η φθορά τους είναι θέμα ηγεσίας και αντίληψης αλλά και συγκυριών... Ωστόσο θα πρέπει να εστιάσουμε στο φαινόμενο DIEM25 που φρόντισε και δεν έκανε ακριβώς ότι έκαναν οι λοιποί μικροί και γι' αυτό ίσως δεν καταδίκασε σε ασφυξία τη βάση των ψηφοφόρων του, την οποία διευρύνει με εξαιρετικά καλές πολιτικές στρατηγικές ως προς τον τρόπο δράσης (δεν εξετάζουμε εδώ το πόσο συμφωνούμε ή θεωρούμε πολιτικά ορθές τις θέσεις της μιας ή της άλλης παρατάξεως).
Το φαινόμενο της "εξαΰλωσης" στις Ευρωεκλογές είναι αποτέλεσμα της εσφαλμένης στρατηγικής ή της απουσίας στρατηγικής - αλλά και... στρατηγών - στα "βρεφικής" ηλικίας νέα μικρά κόμματα που τα γέννησε η κρίση, αλλά οι ηγέτες τους δεν ήταν "βρέφη"... (ούτε Θεία βρέφη...) αφού τους γνωρίζαμε καλά από τη συμμετοχή τους σε μεγαλύτερα σχήματα. Ιδιαιτερότητες εμφανίζει η περίπτωση των ΑΝΕΛ που είναι ειδική λόγω της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση.
Όλα αυτά τα "κόμματα" εμφανιστήκανε ως ρήξη με κάποια από τις παραδοσιακές επικρατούσες δυνάμεις (ή με όλες)... Εκ του τρόπου γενέσεώς τους λοιπόν όφειλαν να λειτουργούν κριτικά έναντι των παλαιών μεγάλων κομμάτων, κριτικά και έναντι του ΣΥΡΙΖΑ εφόσον αξιολογούσαν ότι βρίσκεται στην ίδια ρότα..., αλλά, συνθετικά μεταξύ τους, δημιουργικά, με συνεχείς διαβουλεύσεις για λογικές (κι όχι με το στανιό ή παλαιοκομματικούς όρους συμπάθειας/αντιπάθειας) προγραμματικές συγκλίσεις... και στόχο τη διεύρυνση!
Ωστόσο έμειναν μάλλον σε θέσεις "ρετσέτες" συχνά "ξύλινες" και διεκδικούσαν να μεγεθυνθούν μέσω της αναγνώρισης από το λαό της "αυθεντίας" των ηγεσιών τους και του ακλόνητου των θέσεών τους.
Ενίοτε κονταρομαχούσαν δον-κιχωτικά με... τους κατά φαντασίαν και... πανταχόθεν ορμόμενους εχθρούς... δηλαδή όλα τα άλλα εξίσου μικρά και ασήμαντα "κομματίδια" με τα οποία δεν αναζήτησαν μια κοινή και ρεαλιστική βάση διαλόγου... έστω ως τράπεζα εργασίας παραγωγής πολιτικών πρακτικών (ξεχάστε τις ιδέες...). Έλειψε, αφενός, η ένδειξη σεβασμού στην προσπάθεια του καθενός άλλου, αλλά και αφετέρου, η επίδειξη της ταπεινότητας αυτού που αναγνωρίζει ότι, ανεξάρτητα από τον αγώνα που δίνει ο ίδιος, δεν μπορεί να επικαλείται την αυθεντία, το αλάθητο και την απόλυτη ηθική... τέτοια και τόσο μεγεθυμένη που... δεν επιδέχεται συγκλίσεις...
Φυσικό επόμενο ήταν η εκλογική τους βάση - ειδικά μάλιστα επειδή... φανατικά είχε αναγνωρίσει και συμμετάσχει στην αρχική τους προσπάθεια ρήξης με το πολιτικό κατεστημένο - να βρίσκεται εγκλωβισμένη στο μικρό μέγεθος του "αυθεντικού χώρου" που δεν μπορούσε να διευρυνθεί παρά μόνο "καταπίνοντας" τους άλλους εξίσου μικρούς ή - ιδανικά - και τους πολύ μεγάλους.
Αφού όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ (με τους ΑΝΕΛ) έσωζε (λιγότερο ή περισσότερο... δεν είναι της ώρας - πάντως δεν ερχόταν η... "Αποκάλυψη"...) την παρτίδα για τη χώρα, οι... μεγάλοι προφανώς έπαψαν σταδιακά να κινδυνεύουν. Την ίδια στιγμή, οι... μικροί συνέχιζαν να οχυρώνονται ο καθένας στο δικό του μικρό "αυθεντικό χώρο" και ουδόλως ήταν διατεθειμένοι να τους "καταπιεί" ο δίπλα τους "εξίσου μικρός". Σύγκλιση δεν υπήρχε στον ορίζοντα ως μια τρίτη λύση και ο κόσμος μέσα στα "μικρά κόμματα" διαπίστωνε ότι διεύρυνση δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρξει... Εγκλωβισμός λοιπόν σε μια "μη εξέλιξη" προς κάτι ευρύτερο και υποσχόμενο "αποδοτικότητα" με πολιτικούς όρους... Στην ασφυκτική αυτή συνθήκη συνέβαλαν και τα ΜΜΕ... Αποτέλεσμα; Ο κόσμος που δεν είναι... "μια ζωή ΚΚΕ, 3,5% ως 7%, ίδια λόγια, ίδια βιβλία, ίδιο ταριχευμένο πλαίσιο και δε θέμε τίποτε άλλο..." αλλά "απεχθάνεται" (ακόμη και από ένστικτό) τη "μη εξέλιξη", ενεργώντας πια σε μια λογική απογοήτευσης, είτε επέστρεψε από εκεί που είχε φύγει, είτε δεν πήγε να ψηφίσει...
Νομίζω ότι οι δυνάμεις (σε πραγματικούς αριθμούς) όσων ανέβασαν τα ποσοστά τους δεν έχουν σημαντική μεταβολή και τούτο μάλλον ενισχύει τη θέση ότι ο κόσμος απλά δεν πήγε να ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ... αλλά και όλους τους μικρούς που τους είχε χαρίσει μια ευκαιρία εν μέσω κρίσης και εν είδει δοκιμής (όχι λευκής επιταγής στην αυθεντία των ηγετών τους...).
Σαφώς βέβαια (είναι προφανές από τα παραπάνω) αυτό το πλαίσιο, σε αντίθεση με όσα η ΝΔ και ΟΛΑ ΤΑ MEDIA λένε νυχθημερόν, δεν έχει να κάνει με την οποιαδήποτε ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ! ΟΥΤΕ ΜΕ ΑΝΟΡΘΩΣΗ ή ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!!!
Αλλά για το πολιτικό τοπίο ποιος νοιάζεται άραγε; Αρκεί να υπάρχει πολιτική βιτρίνα σταθερή, ισχυρή και προπάντων ικανή να μετουσιωθεί σε πρακτικά υλοποιήσιμες πολιτικές επιλογές εντός του επιθυμητού - πανευρωπαϊκά - εύρους διαθέσιμων και αποδεκτών επιλογών... Να είμαστε και λιγάκι πρακτικοί... εντάξει;
--------------------------------
Υ.Γ.: Τους ΑΝΕΛ δεν τους αγγίξαμε εδώ γιατί η φθορά τους είναι θέμα ηγεσίας και αντίληψης αλλά και συγκυριών... Ωστόσο θα πρέπει να εστιάσουμε στο φαινόμενο DIEM25 που φρόντισε και δεν έκανε ακριβώς ότι έκαναν οι λοιποί μικροί και γι' αυτό ίσως δεν καταδίκασε σε ασφυξία τη βάση των ψηφοφόρων του, την οποία διευρύνει με εξαιρετικά καλές πολιτικές στρατηγικές ως προς τον τρόπο δράσης (δεν εξετάζουμε εδώ το πόσο συμφωνούμε ή θεωρούμε πολιτικά ορθές τις θέσεις της μιας ή της άλλης παρατάξεως).
ArchOikos_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κόσμιος σχολιασμός είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτος.