ΠΟΙΟΣ θα μας σώσει;;; Μια συνολική προσέγγιση του τρέχοντος πολιτικού τοπίου...

φωτό από το fimotro.blogspot.com

Δε γράφω πια στο blog... Ή μάλλον, σπάνια γράφω...

Το ξεκίνημα του blog ήταν στις αρχές του 2010. Πιο πριν με την ονομασία ArchOikos είχα ήδη δημοσιεύσει σχόλια σε άλλα blogs και φόρουμ.

Την εποχή εκείνη ακόμη υπήρχε πολύ σύννεφο... που κάλυπτε την προφανή στα δικά μου μάτια πραγματικότητα. Ότι, δηλαδή, ο Γιώργος Παπανδρέου εκτελούσε κατά γράμμα σχέδιο εκποίησης της χώρας...


Τότε ακόμη αισθανόμασταν ότι υπάρχει προοπτική και εναλλακτικές για την πατρίδα. Τότε κανάλια και επίσημα sites στήριζαν την "ειλικρινή" προσπάθεια του πρωθυπουργού που δεν ήξερε "τί παρέλαβε"!!! Ναι τότε, θυμηθείτε καλά, δημοσιογράφοι ολκής διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για το αγαθό των προθέσεων του Γιώργου που δεν είχε ακόμη καθιερωθεί ως GAP...

Έτσι αποφάσισα και ξεκίνησα αυτό το blog, σαν αντίδραση στις τότε κρατούσες απόψεις που για μένα ήταν εξωφρενικά αφελείς στις μισές των περιπτώσεων και εγκληματικά δόλιες στις άλλες μισές...

Ναι... βλέπετε, η πεθερά μου, ακόμη τότε, έλεγε με απίστευτη αφέλεια "Καλέ, ο Γιωργάκης μας δεν ήξερε... το παιδί..." και εν συνεχεία έλουζε τον Κωστάκη με χαρακτηρισμούς περί απατεωνιάς και ανικανότητας. Η πεθερά μου, που το μόνο που ήξερε ήταν να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ και να εναποθέτει τις ελπίδες της, με την ψήφο της, στους "ειδικούς" που την έπειθαν (δηλαδή αυτούς που χάιδευαν τα αυτιά της καλύτερα...), αυτή η απλή γυναίκα, δεν έφερε την ίδια ευθύνη με όσους, εργολαβικά, ή αν όχι εργολαβικά, τουλάχιστον στα πλαίσια του επαγγέλματος - λειτουργήματός τους, υποστήριζαν, ή καλύτερα λιβάνιζαν, τον "αθώο" Γιωργάκη που είχε μέσα στην "άγνοια" και "αθωότητά" του πέσει στην "παγίδα" του Κωστάκη... Για παράδειγμα, η πεθερά μου δε μπορεί να είχε την ίδια ευθύνη με αυτή που έφερε, ας πούμε, η κ. Τρέμη, ο κ. Πρετεντέρης ή ο κ. Τσίμας του Mega...


Και... κατ' επέκταση της σκέψης αυτής... βέβαια, ο λαός δεν μπορεί να χρεώνεται την ευθύνη των επιλογών που κάνει, όταν η πληροφόρησή του είναι ελεγχόμενη και, είτε με πρόθεση, είτε χωρίς πρόθεση, απόλυτα διαστρεβλωμένη!!!

Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα το blog... Ορμώμενος από την προφανή "παρωδία" που παιζόταν μπροστά στα μάτια μου και η πεθερά μου (και προφανώς χιλιάδες άλλοι σαν κι αυτήν) δεν αντιλαμβάνονταν...


Μια παρωδία μέσω της οποίας, από τη μια μας υποχρέωναν να δεχθούμε τη θεωρία:
"ενός πρωθυπουργού που ανέλαβε την πρωθυπουργία για να χρεοκοπήσει σε χρόνο ρεκόρ τη χώρα και να επιτύχει τη πλήρη απόρριψη και περιφρόνηση του λαού του χωρίς να εξασφαλίσει κανένα εμφανές πραγματικό αντάλλαγμα άλλο από την απόσυρσή του με τρόπο απίστευτα ταπεινωτικό από το πολιτικό προσκήνιο(!!!)"
και από την άλλη μας υποχρέωναν να δεχθούμε τη θεωρία ότι:
"ο επόμενος πρωθυπουργός, ένας αγαθός και αθώος άνθρωπος είχε απλά απατηθεί από τον προκάτοχό του στην πρωθυπουργία επειδή έδειξε εμπιστοσύνη στα επίσημα στοιχεία... και τώρα αναλάμβανε με γενναιότητα και πολιτική αυταπάρνηση τη διάσωση της χώρας!!!"

Ένα χονδροειδέστατο "σενάριο πολιτικής (μη) φαντασίας" που με νύχια και με δόντια αγωνίζονταν να μας το ταΐσουν ωμό και να το κάνουν στο λαό πιστευτό εν ανάγκη και με λοβοτομή, τα κυρίαρχα ΜΜΕ...

Το κακό αυτό σενάριο "κρασάριζε" (!!!), όπως ακριβώς "κρασάρει" και ένα κακό λογισμικό που σου βγάζει "blue screen" και μετά τίποτα δε δουλεύει λογικά... "Κρασάριζε", αμέσως - αμέσως, σε δύο σημεία του πολύ χαρακτηριστικά, στα οποία ο δημοσιογραφικός κόσμος δεν έδειχνε να δίνει σημασία..., και τούτο ίσχυε από την αρχή... Δε χρειάζονταν τα γεγονότα που ακολούθησαν, ούτε οι αποκαλύψεις των επομένων μηνών για να πεισθεί κανείς ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου μα καθόλου καλά...

Το πρώτο σημείο "κρασαρίσματος" ήταν η εμμονή που έδειχνε ο GAP να καταγγέλλει προεκλογικά με προφανή επιθετικότητα και μανία τη Σύμβαση του Αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης με τους Ρώσους και τη Σύμβαση Εκμετάλλευσης του Λιμένος Πειραιώς από τους Κινέζους...


Αυτή του η στάση που κρέμαγε ακόμη και τους "δικούς" του δημοσιογράφους φαινόταν ανεξήγητη μόνο σε όποιον θεωρούσε τον GAP απολύτως... ηλίθιο! Οι δημοσιογράφοι ψέλλιζαν δικαιολογίες περί πιθανής έλλειψης πείρας... και στο τέλος βλέποντας και ο ίδιος ο GAP πόσο πολύ έχανε από αυτή την ιστορία τα "ψιλομάζεψε"... Ωστόσο, για κάθε λογικά σκεπτόμενο, οι δηλώσεις αυτές, ήταν προφανές ότι, δεν είχαν σχεδιαστές έσω αλλά έξω... και μελετημένα έπεφταν στο προεκλογικό "τραπέζι" δοκιμάζοντας τη λαϊκή αντίδραση και εγρήγορση... Στόχος, προφανώς, ήταν αν υπήρχε λαϊκή αποδοχή για ένα ακόμη "παραμύθι" να οδηγηθούμε σε ακύρωση των συμφωνιών αυτών. Όμως, με διαπιστωμένη τη λαϊκή αντίδραση, το σχέδιο πέρασε από την λογική της άμεσης ακύρωσης στην λογική της παρατεταμένης φθοράς και υπονόμευσης των στρατηγικών επιλογών της χώρας μας, για ανοίγματα προς μη παραδοσιακούς  οικονομικούς μας συμμάχους. Επιλογών που είχε ξεκινήσει, ουσιαστικά μόνος του, ο Καραμανλής, χωρίς τη στήριξη της κυβέρνησής του, που κατόπιν, συντασσόμενη στη γραμμή των "παραδοσιακών συμμάχων" μας (όμοια με τον GAP), τον υπονόμευσε μέχρι το τέλος της θητείας της...


Ήδη λοιπόν από το χρονικό εκείνο σημείο υπήρχε ισχυρή ένδειξη ότι ο κατά τα άλλα "αθώος - λεφτά υπάρχουν - GAP" είχε αναλάβει συγκεκριμένη έξωθεν εργολαβία και στην εφαρμογή του σχεδίου αυτού συνυπεύθυνος ήταν όλος ο πολιτικός κόσμος που είχε συνταχθεί "ως πειθήνιο και δουλοπρεπές εκτελεστικό όργανο" έξωθεν εντολέων...

Το δεύτερο σημείο στο οποίο "κρασάριζε" το κακό αυτό σενάριο που επιχειρούσαν να μας παίξουν ήταν δυσκολότερα αντιληπτό... παρότι ήταν μπροστά στα μάτια μας...


Είχε να κάνει με την θεμελιώδη άποψη ότι, σε κάθε ανθρώπινη επιλογή υπάρχει η σχέση "κόστους - οφέλους". Στα δικαστήρια αναζητείται, για τον καταλογισμό μιας πράξης, το "επιδιωκόμενο όφελος" αλλιώς γνωστό ως "κίνητρο"... Είχαμε λοιπόν ένα σενάριο που μας έλεγε ότι: 

• Υπήρξε ένας άνθρωπος που έγινε αρχηγός κόμματος σε μια μεγάλη πολιτική παράταξη της χώρας, αγωνίσθηκε να κερδίσει τις εκλογές δύο φορές...
• Το πέτυχε με κόπο τη δεύτερη φορά και
• Μετά από τόσο αγώνα και προσπάθεια απλά εγκατέλειψε τον τόπο ακυβέρνητο...
• Όταν ο τόπος κατέρρεε, ο άνθρωπος αυτός - σύμφωνα με όσα έλεγαν τα ΜΜΕ - εγκατέλειψε τη διακυβέρνηση για να αποσυρθεί από την πολιτική εμπροσθοφυλακή...
• Και τούτο το έπραττε, όχι εξαφανιζόμενος σε κάποιο ασφαλές μέρος του πλανήτη με μια τιμητική θέση καθηγητού ή μεγαλοσυμβούλου κάποιου διεθνούς οργανισμού και με μια, περίεργα αποκτηθείσα, προσωπική περιουσία..., αλλά, παραμένοντας στον τόπο του (!!!) και συνεχίζοντας ένα βίο, μάλλον, μεσοαστικών προτύπων...

Δοκιμάζοντας το παραπάνω σκεπτικό, για το οποίο σκίζονταν με απίστευτα λιβελογραφήματα και κορώνες να μας πείσουν τα ΜΜΕ, ο GAP και το περιβάλλον του..., δοκιμάζοντας το σκεπτικό αυτό στη λογική  "κόστους - οφέλους" προέκυπτε αμέσως το πόσο σαθρό ήταν... και θα μπορούσε να εξηγηθεί μόνο στα πλαίσια μιας ψυχιατρικής προσέγγισης! Και τούτο γιατί απλά από τις "ένοχες επιλογές" του πρωθυπουργού Καραμανλή, για τις οποίες ήθελαν να μας πείσουν τα ΜΜΕ συντασσόμενα με τον GAP και το περιβάλλον του, προέκυπτε ένα τεράστιο προσωπικό κόστος, τουλάχιστον ηθικό, (αλλά και υλικό μετρώμενο σε χαμένα χρόνια ζωής), ένα τεράστιο κόστος για την επίτευξη μηδαμινού ή κανενός οφέλους!


Αν ακολουθήσουμε τη λογική και συλλογιστική του GAP και των ΜΜΕ, ο άνθρωπος αυτός, από την επιλογή του "να εγκαταλείψει τον τόπο στη μοίρα του και την διακυβέρνηση στην τύχη, οδήγησε τον τόπο με μαθηματική ακρίβεια, αμαχητί, στην οικονομική του καταστροφή" και από την επιλογή του αυτή άντλησε το "τεράστιο όφελος" της επιστροφής σε μια ήσυχη μεσοαστική διαβίωση, την οποία, μάλιστα, ούτως ή άλλως είχε (!!!) πολύ πριν φάει οκτώ χρόνια από τη ζωή του για να οδηγήσει το κόμμα του στην κυβέρνηση και να γίνει πρωθυπουργός, αλλά και άλλα έξι χρόνια από τη ζωή του για να κυβερνήσει τη χώρα... Πόσο μάλλον, που, αποσύρθηκε από το προσκήνιο των πολιτικών εξελίξεων με το "επιπλέον κόστος" βαριών κατηγοριών στο πρόσωπό του για σκάνδαλα και εκατομμύρια για τα οποία "φαίνεται" να κατέστρεψε το "ιστορικό" όνομά του χωρίς να περάσει κάτι στη δική του τσέπη!!!


Τα παραπάνω ως λογική "αλληλουχία", ακόμη και τότε, στα τέλη του 2009 και τις αρχές του 2010, δεν έδεναν με τίποτα και εάν αλήθευαν δε μπορούσαν παρά να αποτελούν αντικείμενο ψυχιατρικής έρευνας! Δεν υπήρχε τίποτα λογικό σε όλο αυτό το σκεπτικό, ακόμη και τότε που κανείς δεν γνώριζε ή δεν αποκάλυπτε το καθεστώς εσωτερικής και εξωτερικής υπονόμευσης του Καραμανλή, με πολλαπλούς σχεδιασμούς και μεθόδους, μέσα και έξω από τη χώρα, και μέσα και έξω από το κόμμα του!


Και πώς να δεχθεί ένας νοήμων άνθρωπος ακόμη και τα περί "φρενοβλάβειας" και "μανιοκατάθλιψης", που και αυτά λέγονταν - και λέγονται ακόμη - από συγκεκριμένους κύκλους, δημοσιογραφικούς... (ακόμη προχθές, τέτοια μου επαναλάμβαναν κάποιοι φίλοι του χώρου) για τον Καραμανλή, όταν, όλοι θυμόμαστε πως στα debate, ακόμη και στη χειρότερή του φάση, ο Καραμανλής εξουδετέρωνε λογικά τον GAP μέσα σε λίγα μόνο λεπτά (με τους, φίλα προσκείμενους στον GAP, δημοσιογράφους να προσπαθούν του κάκου να αναστηλώσουν, κάθε φορά το κατεστραμμένο του "είδωλο"...), ενώ παράλληλα, ο Καραμανλής κατάφερνε υπό τις δυσμενέστερες εθνικά συνθήκες, να στέκεται με λογική συνοχή απέναντι σε οποιοδήποτε δημοσιογραφικό ερώτημα... Το κατάφερνε προβάλλοντας, όχι κενές ρητορικές κορώνες τύπου "λεφτά υπάρχουν... τα βρήκαμε τα λεφτά", αλλά πρακτικούς σχεδιασμούς, ρεαλιστικούς, που πατούσαν στη γη και σε πραγματικά δεδομένα και που καθόλου δεν έπειθαν για τη φημολογούμενη "απομάκρυνσή του από την πραγματικότητα" και για το φλερτ του με την "παράνοια"... 

Για την εικόνα αυτή... για το σενάριο αυτό, του "απολύτως κακού και ανίκανου πρώην πρωθυπουργού και του απολύτως καλού και ανυποψίαστου νυν πρωθυπουργού", ξοδεύονταν στα τέλη του 2009 και στις αρχές του 2010 χιλιάδες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές ώρες, εκατομμύρια γραμμές κειμένου στον έντυπο τύπο και στον ηλεκτρονικό τύπο της χώρας... Γι' αυτό το σενάριο που προφανώς "έμπαζε" από την πρώτη στιγμή...

Το σενάριο αυτό, ωστόσο, έκανε τη δουλειά του... αγόρασε χρόνο! Αγόρασε πολύτιμο χρόνο για να προχωρήσει ο GAP στο liquidation της χώρας που είχε αναλάβει... Ναι, αυτή η "χοντροκοπιά" που "έμπαζε" από όλες τις μεριές κατάφερε σε σημαντικό βαθμό το στόχο της...

Πείσθηκε ο λαός;;; Μήπως του αξίζει η μοίρα του λόγω... "αβάσταχτης ελαφρότητας" και "επιπολαιότητας";;;

Η απάντηση είναι απλή όσο και σύνθετη. Ο GAP ψηφίστηκε πατώντας πάνω στην ελπίδα των απλών ανθρώπων για ένα βιρτουόζικο χειρισμό και ένα θαυματουργικό κόλπο... Μετά τις εκλογές υπήρχαν ως συνήθως οι δύο κυρίαρχες μεγάλες ομάδες ψηφοφόρων:

Οι απογοητευμένοι Νεοδημοκράτες και πρώην Νεοδημοκράτες. Άλλοι από αυτούς ήταν απογοητευμένοι από τον Καραμανλή (αυτοί, αισθάνονταν προδομένοι και άρα ήταν ευάλωτοι στην αποδοχή του κυρίαρχου "σεναρίου" του ΠΑΣΟΚ για τον Καραμανλή, που παραπάνω περιγράψαμε...), Άλλοι ήταν απογοητευμένοι από την ΝΔ ως πολιτικό χώρο (αισθανόμενοι ότι ο Καραμανλής και οι επιλογές του είχαν εκ των έσω, εμπρόθετα υπονομευθεί μέσα από την σχεδιασμένη αδράνεια των υπουργών κατά τα κρίσιμα δύο τελευταία έτη διακυβέρνησης...) και άλλοι ήταν απογοητευμένοι και από τους δύο (Καραμανλή και ΝΔ). Τούτο έδωσε χρόνο στο περιβάλλον του GAP να προωθήσει περαιτέρω το "σενάριό" του και να ξεκινήσει ανενόχλητος το liquidation... Ωστόσο, μεγάλο σώμα των ψηφοφόρων της ΝΔ ήταν σε εγρήγορση και μη διατεθειμένο να εξαπατηθεί ακόμη μία φορά.

Οι αισιοδοξούντες ακόμη ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που προσκολλημένοι στην πρόσφατη ακόμη πολιτική τους επιλογή των εκλογών, αλλά και στην παλαιά σχέση που είχαν δομήσει με το ΠΑΣΟΚ ως φιλολαϊκό κόμμα, εθελοτυφλούσαν πατώντας στην "ελπίδα" που τους είχε προεκλογικά "πουλήσει" ο GAP και εμπιστεύονταν το "χοντροκομμένο" σενάριο το υποστηρικτικό του GAP χωρίς να το υποβάλουν σε "λογικές δοκιμές" (κατά βάθος φοβούμενοι ότι θα διαπίστωναν τη σαθρότητα του... και τη συγκαλυμμένη αλήθεια...).

Οι πρώτοι που διεπίστωσαν τα λογικά προβλήματα στις "ιστορίες" και τα "σενάρια" που μας σερβίριζαν ήταν οι δυσαρεστημένοι, εν εγρηγόρσει και σε πολιτική αναζήτηση πρώην Νεοδημοκράτες  καθώς και οι ψηφοφόροι άλλων πολιτικών δυνάμεων...


Έτσι ξεκίνησε η πολιτισμική "έκρηξη" των "πολιτικών Blogs" της Ελλάδας σε μια συγχρονισμένη παλλαϊκή προσπάθεια ομαδικής ερμηνείας των γεγονότων, συμπλήρωσης ενός λογικού παζλ και αποδόμησης των κατασκευασμένων σεναρίων...

Ωστόσο ο GAP έτρεξε... Έτρεξε με απίστευτη επιδεξιότητα... εκμεταλλεύτηκε και το παραμικρό δευτερόλεπτο του χρόνου που του αγόρασε το "χοντροκομμένο" του σενάριο. Έτρεξε μπροστά από τις αποκαλύψεις που ακολουθούσαν με χρονοκαθυστέρηση πίσω του!!! 'Έτρεξε να δεσμεύσει τη χώρα και τις γενιές που θα 'ρθουν... Τις γενιές που θα 'ρθουν για να οικτίρουν εμάς, τους γονείς τους, που δεν τις προστατέψαμε και δεν θα έχουμε μια πατρίδα "της προκοπής" να τους παραδώσουμε! Γιατί πατρίδα σημαίνει μεταξύ άλλων και "προοπτική"... Πατρίδα σημαίνει "μέλλον"...

Τα λοιπά τα ξέρουμε. Είναι κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας και τα έχουμε εξαντλήσει σε πλήθος δημοσιεύσεων...

Δε γράφω πια στο blog γιατί όλα αυτά που σας θυμίζω σήμερα, ξέρω ότι τα ξέρετε καλά και είναι ξεκάθαρα πια στο μυαλό καθενός μας.

Δε γράφω πια στο blog γιατί οι μάσκες έχουν πέσει και όλα έχουν αποκαλυφθεί!

Όμως θα έγραφα...


Θα έγραφα αν κατάφερνα να διακρίνω στον ορίζοντα μια μέλλουσα λύση ή έναν μέλλοντα νέο κίνδυνο... Το χειρότερο ή το καλύτερο που μπορεί να έρχεται... Όμως χειρότερο δεν υπάρχει και καλύτερο δεν φαίνεται στον ορίζοντα...

Ο GAP μοιάζει να έχει ανοίξει ένα εξαιρετικά βαθύ αυλάκι για να δρομολογήσει τις εξελίξεις και τη ροή των πραγμάτων πολύ πέρα και πάνω από την πραγματική εξουσία του και το χρόνο της διακυβέρνησης του...

Αδυνατώ να δω τη διέξοδο και ανησυχώ για την επόμενη μέρα... Λάθος διατύπωση, ανησυχώ για τα επόμενα 100 χρόνια...


Ποιό κόμμα ή διάδοχο σχήμα μπορεί να αντιστρέψει τη ροή των πραγμάτων και με ποιο τρόπο;;;

Το ΠΑΣΟΚ;;;


Το ΠΑΣΟΚ... τα είπαμε και στο προηγούμενο post, τα έχουμε γράψει κατ' επανάληψη πια... δεν έχει τίποτα να πει και τίποτα να προσφέρει! Μετά τις εκλογές του Φθινοπώρου του 2010 (περιφερειακές και νομαρχιακές - εκλογές που επισήμως είχαν ορισθεί ως "δημοψήφισμα" για το Μνημόνιο) ο GAP συνέχισε τη διακυβέρνηση του τόπου χωρίς λαϊκή εντολή, χωρίς νομιμοποίηση και με το 75% του λαού απέναντί του. Ακόμη παραπέρα, με την ψήφιση του Μνημονίου είχε ήδη παραβιάσει το Σύνταγμα για πρώτη φορά και έκτοτε το έχει επαναλάβει σε πλήθος περιπτώσεων με πιο κραυγαλέες τις φορολογικές διατάξεις που καταργούν την αναλογικότητα στη συμμετοχή κάθε πολίτη στα βάρη...  Μέσα από αυτή την πορεία λοιπόν το ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον το παρόν ΠΑΣΟΚ, απαξιώθηκε πλήρως και απώλεσε όποια αξιοπιστία μπορεί να είχε.

Μια "Συγκυβέρνηση";;;


Υπό την έννοια αυτή οποιαδήποτε "συνεργασία", "συγκυβέρνηση", "συναίνεση" οποιασδήποτε άλλης παράταξης με το ΠΑΣΟΚ είναι "καμένο χαρτί" για το λαό και απλά θα οδηγήσει στην καταστροφή και αυτής της παράταξης που θα ακολουθήσει την οδό της "συνεργασίας", "συγκυβέρνησης" ή "συναίνεσης" με το καταδικασμένο από το λαό ΠΑΣΟΚ! Παραδειγματάκι απλό για του λόγου το αληθές οι συνέπειες που αντιμετώπισε το ΛΑΟΣ από την επιλογή του να στηρίξει το Μνημόνιο! Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση όσων Νεοδημοκρατών ή άλλων βουλευτών και παραγόντων φλερτάρουν με τις λογικές "συνεργασίας", "συγκυβέρνησης", "συναίνεσης"! Αν το ΛΑΟΣ έχει ένα ελάχιστο ελαφρυντικό ότι "δεν ήξερε" αυτό το ελαφρυντικό δεν υπάρχει για κανέναν πια... Ο λαός έχει αυστηροποιήσει τα κριτήριά του, έχει καταρρίψει παλιές εξαρτήσεις και μύθους και παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα χωρίς καμία πλέον ανοχή...


Η Νέα Δημοκρατία;;;


Από την άλλη η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά δεν ξεκαθαρίζει τις στρατηγικές της επιλογές... Αυτό προκαλεί μεγάλη δυσφορία! Κανείς δεν περιμένει ότι, θα γίνει "ομελέτα" χωρίς να σπάσουμε "αυγά", ωστόσο όλοι περιμένουν τον ηγέτη που θα αποκαταστήσει την αξιοπρέπεια του έθνους και θα υποδείξει σθεναρά ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να σπάσουμε άλλα δικά μας "αυγά"!


Τα "αυγά" που πρέπει να σπασθούν για την "ομελέτα" είναι στα "κοτέτσια" αυτών που χρωστάνε στη χώρα μας!


Τα "αυγά" που πρέπει να σπασθούν είναι στα "κοτέτσια" όσων στο παρελθόν διεσώθησαν πολλάκις με τρόπους που δεν αναγνωρίζουν σε εμάς το δικαίωμα να "απαιτήσουμε"!


Η διάσωση μιας χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι ως ελεημοσύνη, αλλά, ως υποχρέωση της Ευρώπης να προστατεύει τα μέλη της και να αυτοπροστατεύεται από τις άγριες, πολεμικού χαρακτήρα, οικονομικές επιθέσεις ήταν και είναι μια φθηνή υπόθεση που αν είχε επιλεγεί από την πρώτη στιγμή θα είχε δώσει το σωστό μήνυμα!!! 


Αντιθέτως, η άγρια επίθεση, μεμονωμένα σε χώρες της ΕΕ, λειτούργησε ως αφορμή ανάδειξης κυριαρχικών επιδιώξεων εντός ΕΕ και αυτό είναι τεράστια και τραγική ευθύνη αποκλειστικά της Γερμανίας και των δορυφόρων της!!!


Στην ζούγκλα, το κοπάδι σχηματίζει συνεκτικό κύκλο, με τα ισχυρά μέλη να προστατεύουν τα αδύναμα μέλη της ομάδας ώστε τα αρπακτικά να μην μπορούν να αποσπάσουν τα μικρά ζώα, που είναι η λεία τους, διαλύοντας σταδιακά το ίδιο το κοπάδι και αποδεκατίζοντας τον πληθυσμό του... Στην οικονομική ζούγκλα της παγκοσμιοποίησης, το κοπάδι της ΕΕ δεν επέδειξε τη σοφία της φύσης και αυτοδιαλύεται προσφέροντας όλο και περισσότερα μέλη του κοπαδιού ως εύκολη λεία στα αρπακτικά των αγορών!!!


Ήδη μεγάλες οικονομίες έχουν μπει στο μενού τους... Η ευθύνη είναι ιστορική και τεράστια και είναι ολόκληρη της Γερμανίας! Ας είμαστε ρεαλιστές, αντί μονίμως αυτομαστιγωνόμενοι και με απίστευτα σύνδρομα κατωτερότητας!!! Καμία, μα καμία, χώρα με το οικονομικό status της Ελλάδας και την μονομέρεια ανάπτυξης, μια μονομέρεια που είναι αποτέλεσμα (ας μην κρυβόμαστε) όχι μόνο των κάκιστων εθνικών μας επιλογών, αλλά και του Ευρωπαϊκού κεντρικού οικονομικού σχεδιασμού (που επί δεκαετίες εγγυάτο ότι η μονομέρεια της ανάπτυξης των περιφερειών, ισοσκελίζεται από τις εγγυήσεις κοινής οικονομικής μοίρας όλης της ΕΕ..., κι έτσι πριμοδοτούσε τη μονομέρεια ως "εξειδίκευση" !!!), καμία, λοιπόν, τέτοια χώρα σαν τη δική μας, αλλά, ακόμη και πολύ μεγαλύτερη, δεν θα άντεχε στον οικονομικό στραγγαλισμό των κερδοσκοπικών επιθέσεων!!!


Ούτε η Αμερική δεν αντέχει σε τέτοιες επιθέσεις (μια Αμερική που, θυμηθείτε, το καλοκαίρι, έφτασε 18 ώρες πριν τη "χρεωκοπία")!!!


Και η Ευρωπαϊκή απάντηση σε αυτό ποιά ήταν;;; Ήταν η αποστασιοποίηση και η "πάσα" μας στο ΔΝΤ (IMF), δηλαδή, η διάνοιξη της "Κερκόπορτας" για την διαλυτική διείσδυση ενός ανεπίσημου Αμερικανικού παράγοντα στα εσωτερικά της διαχείρισης της Ευρωπαϊκής Οικονομίας!!! Την ίδια στιγμή η Γερμανία θεώρησε "δώρο εξ ουρανού" τον κατασπαραγμό των χωρών του Νότου από τους κερδοσκόπους και μια ευκαιρία μιας νέας Γερμανικής επικυριαρχίας!!! Με Γερμανικές "Επενδυτικές Ζώνες" εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά εκτός Ευρωπαϊκών Προδιαγραφών και Νομοθεσίας!!! Και όλους αυτούς εμείς πρέπει κατά GAP να τους πληρώσουμε!!! Κι ο κ. Σαμαράς που εξεγείρετο για το όνομα των Σκοπίων δεν εξεγείρεται για όλα αυτά!!! Συχνά συμφωνεί ότι θα πρέπει να πληρώσουμε!!! Να πληρώσουμε τί;;;!!! Την υλοποίηση όλων αυτών των απολύτως διαλυτικών και επικυριαρχικών σχεδίων κατά όλης της ΕΕ;;;!!! Σχέδια που είναι προφανή και ξεκάθαρα πια;;;!!!


Ας ξεκαθαρίσει και ας εξηγήσει πριν να είναι τελείως αργά... Οι Νεοδημοκράτες που έφυγαν (δείτε τα απόλυτα νούμερα) είναι απέξω και δε γύρισαν... Τα ποσοστά άλλαξαν λόγω της πλήρους κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ όμως η ΝΔ δεν έχει αυξήσει αριθμητικά τη δύναμή της... Τα ποσοστά άλλαξαν καθώς όλο και περισσότεροι Έλληνες συσσωρεύονται σε έναν ενιαίο όγκο πολιτών που δεν εκφράζονται από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα και η δύναμή τους δεν καταγράφεται παρά μόνο στην επιλογή "ΚΑΝΕΝΑΣ"!!! Ο κ. Σαμαράς θα πρέπει να ξέρει πως σήμερα περισσότερο από ποτέ οι Έλληνες του πολιτικού χώρου "ΚΑΝΕΝΑΣ" είναι συνειδητοποιημένοι, αναλυτικοί, καθόλου διατεθειμένοι να δεχθούν υποσχέσεις και το κυριότερο έχουν αποτινάξει τις παλιές πολιτικές τους εξαρτήσεις!!!


Πότε περιμένει ο κ. Σαμαράς να ξεκινήσει έναν σωτήριο αγώνα παν-Ευρωπαϊκής Αφύπνισης χτίζοντας γέφυρες με τους ηγέτες του Ευρωπαϊκού Νότου και των άλλων ευάλωτων Ευρωπαϊκών Χωρών;;;!!! Ο Σαρκοζί, ο μόνος εθνικός ηγέτης της Ευρώπης, έκανε, με σημαντικό ρίσκο για τη χώρα του και τον ίδιο, ένα "τεράστιο σινιάλο", προσκλητήριο προς όλους, το καλοκαίρι που μας πέρασε, πριν το Μεσοπρόθεσμο, κατεβάζοντας μόνος του "πρόταση συνολικής λύσης" με καθαρά Ευρωπαϊκή ταυτότητα (!!!) και οι προσπάθειές του έπεσαν στο κενό της δειλίας και της σύγχυσης όλων!!!


Πότε περιμένει ο κ. Σαμαράς να κινηθεί και να κάνει συσπειρώσεις με τις υπόλοιπες απειλούμενες χώρες της Ευρώπης χτίζοντας μια αδιάρρηκτη συμμαχία γύρω από το Σαρκοζί και προβάλλοντας μια σθεναρή αντίδραση στα επικυριαρχικά, διαλυτικά σχέδια του Γερμανικού παράγοντα, απέναντι στον οποίο, αυτή τι στιγμή, υπάρχει, επί της ουσίας, μόνο η Γαλλία;;;!!!


Πότε θα ξυπνήσει ο Σαμαράς;;;!!! Θα συνεχίσει να "θαμπώνεται" ως άλλος "ιθαγενής" από την λάμψη της "πανοπλίας" των επιχειρηματιών - νέων αποικιοκρατών, των εκ Γερμανίας ορμώμενων, που ήρθαν να "ανακαλύψουν" τη "νέα Αμερική" τη χώρα των ευκαιριών - Ελλάδα;;; Θα "θαμπώνεται" επειδή του "μίλησαν τη γλώσσα της ανάπτυξης" για την οποία τόσο διψούσε (και πολύ καλά έκανε, αλλά, με ποιούς όρους, ποιούς συντελεστές, ποιά εθνική κυριαρχία, πού θα είναι τα εθνικά μας δίκαια και εν τέλει... γιατί μόνο με αυτούς... γιατί μονοπωλιακά προνόμια σε αυτούς... και πού θα βρισκόμαστε εμείς οι ιθαγενείς τότε (;;;) εξοντωμένοι ως άλλοι ινδιάνοι (;;;) ποιές οι προϋποθέσεις και οι ασφαλιστικές μας δικλείδες για την κοινή μας πορεία στο δρόμο της ανάπτυξης (;;;) οι Ζώνες Αποκλειστικής Εκμετάλλευσης;;;)... Πότε θα ξυπνήσει ο Σαμαράς;;;!!! Εκτός αν δε θέλει...


Το ΚΚΕ;;;


Συγνώμη που δε μπορώ να δω το ΚΚΕ ως λύση... Του αναγνωρίζω ότι έχει μια ξεκάθαρη θέση όμως η λύση του είναι μία για όλα τα προβλήματα! Να πληρώσει η "πλουτοκρατία"! Θεωρώ ότι η "πλουτοκρατία" δεν είναι μια ανεξάντλητη πηγή και με τα σύγχρονα δεδομένα "παγκοσμιοποίησης" δεν είναι καν μια "εντοπιζόμενη" και "ελεγχόμενη" πηγή... Όταν λοιπόν εξαντληθεί η πηγή που λέγεται "πλουτοκρατία" ή όταν φυγαδεύσει τον "πλούτο" της και τη ίδια τη "φυσική της υπόσταση" σε κάποιο μη ελεγχόμενο από το ΚΚΕ μέρος του πλανήτη τότε η "πλουτοκρατία" θα μας είναι παντελώς άχρηστη. Ότι ακολουθεί λοιπόν οφείλει να προβλέπει την διαχείριση των πόρων και των μέσων παραγωγής που θα έχουν μείνει στη χώρα, με δεδομένο μάλιστα ότι η χώρα δεν βρίσκεται μόνη της και πλήρως αποκομμένη στον πλανήτη, αλλά, κατέχει μια ιδιάζουσα γεωπολιτική θέση... Γι αυτό το κομμάτι, το πολιτικό και διαχειριστικό μοντέλο του ΚΚΕ, είναι μεν ξεκάθαρο, αλλά, παραμένει καθηλωμένο στις αδρές διατυπώσεις των βασικών γενικών επιλογών και δεν έχει την αναγκαία εμβάθυνση και πληρότητα ενός πλήρως λειτουργικού εφαρμοστικού πλαισίου.


Ο ΣΥΡΙΖΑ;;;


"Αριστερή προσέγγιση" (όπως θέλουν να τη λένε), ωστόσο μετριοπαθή, και μάλλον εντασσόμενη στο πλαίσιο μιας αστικής δημοκρατίας (κατά ευρεία παραδοχή) αποτελεί η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος έκανε τον κόπο να παρακολουθήσει τόσο την ομιλία του κ. Τσίπρα, όσο και τη συνέντευξη τύπου που έδωσε στη ΔΕΘ θα διεπίστωσε ότι πρόκειται για μια συγκροτημένη άποψη για τα πράγματα με αρκετά ρεαλιστικά στοιχεία εφαρμοσιμότητας. Το μεγάλο προσόν της πρότασης Τσίπρα είναι ότι έχει εντοπίσει το είδος του πολέμου που γίνεται παγκοσμίως, το ποιοι τον διεξάγουν και, ίσως, το πως μπορούν αυτοί να χτυπηθούν!


Η σκληρή σε κάποια σημεία πρότασή του, μπορεί σε κάποιο επίπεδο (όχι καταστροφικό) "μαζί με τα ξερά να καίει και τα χλωρά" - και αναφέρομαι πιο πολύ σε επίπεδο χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και όχι στο επίπεδο του λαού και των απλών ανθρώπων που μέχρι σήμερα, αυτοί, επωμίζονται το σύνολο της κρίσης - αλλά, τουλάχιστον έχει το προνόμιο να είναι η μόνη συγκροτημένη πρόταση που δε χαρακτηρίζεται από την αφέλεια να ξεκινά έναν αγώνα, μια εθνική προσπάθεια, με "συνθηκολόγηση" απέναντι σε ωμούς και στυγνούς επιτιθέμενους που καμία πρόθεση συνθηκολόγησης δεν έχουν...


Όλες οι άλλες προτάσεις εμπεριέχουν τον "φόβο της αντιπαράθεσης", τον αντιληπτό  "φόβο του πολέμου" απέναντι στις ορδές ιδιαίτερα αιμοσταγών αντιπάλων που "οσμίζονται το φόβο"... Αυτός ο  "φόβος" δεν υπάρχει πουθενά στην πρόταση του Τσίπρα και γι αυτό η εκκίνησή του δεν είναι η εξ αρχής "συνθηκολόγηση"... Αξίζει να τη δείτε αναζητώντας στο Youtube την ομιλία και τη συνέντευξη τύπου του Τσίπρα στη ΔΕΘ!


Αν προέρχεστε από τον παραδοσιακό "δεξιό" χώρο..., αυτόν που συχνά χαρακτηρίζουμε "του μεγάλου Καραμανλή", θα βρείτε απόψεις πολύ κοντινές στις τότε έννοιες της χριστής διαχείρισης. Τώρα θέλουν να τα λένε όλα αυτά "αριστερά"... δεν είναι αυτό το διακύβευμα για τη χώρα...


Ωστόσο η πρόταση Τσίπρα εμπεριέχει ένα βασικό μειονέκτημα που την καταδικάζει σε αποτυχία... Προϋποθέτει, όπως σαφώς ξεκαθαρίζει, τη συσπείρωση του "αριστερού" χώρου (και φυσικά δεν εννοούμε, ούτε εννοεί, το ΠΑΣΟΚ που δεν είναι "αριστερό"), γύρω από την πρόταση αυτή και σε μια συμφωνία για ένα ενιαίο σχήμα διακυβέρνησης! Αυτό με βάση την ιστορία της αριστεράς στην Ελλάδα είναι επιστημονική φαντασία ότι θα μπορούσε ποτέ να συμβεί!!! Όμως αν, σαν υπόθεση εργασίας, δεχθούμε ότι θα συνέβαινε είναι παραπάνω από σίγουρο ότι η όποια συνεργασία θα αποτελούσε την "ασταθέστερη χημική ένωση" της σύγχρονης Ελληνικής πολιτικής ιστορίας με αποτέλεσμα στην πρώτη δυσκολία - και τέτοιες θα υπάρξουν πολλές - να διαλυθούν τα πάντα και αυτό θα "κρέμαγε" με απίστευτες συνέπειες τη χώρα, στην αρχή ακόμη μιας τιτάνιας προσπάθειας, αφήνοντάς την εκτεθειμένη στο απόλυτο "πλιάτσικο"...


Το ΛΑΟΣ;;;


Δεν είναι ότι το ΛΑΟΣ ψήφισε το Μνημόνιο... Τουλάχιστον δεν είναι μόνο αυτό... Είναι μάλλον ότι το ΛΑΟΣ ξεκινά, και αυτό, την προσέγγισή του, "φοβικά"... Έχει χάσει το γενικό πλάνο και αντιδρά με τη λογική του επιχειρηματία που αναζητά διεξόδους για την επιβίωση της επιχείρησής του, πράγμα που ξέρει, ίσως καλύτερα από τον καθένα, να κάνει ο κ. Καρατζαφέρης! Κι ενώ αυτό το προσόν είναι εξαιρετικά χρήσιμο και κρίσιμο δε θα απαντήσει ποτέ στην πρόκληση του χρηματοδότη, δανειστή που ανεβάζει τα spread όχι για να εξισορροπήσει το ρίσκο του δανειστή και να εξασφαλίσει λογικό κέρδος, αλλά, για να "παίξει" αισχροκερδώντας, ή ορεγόμενος τον οικονομικό στραγγαλισμό και την υποτέλεια του δανειζομένου! Αυτή η πρόκληση έχει πολιτικά χαρακτηριστικά και απαντιέται με πολιτικό τρόπο. Θυμήθηκε οψίμως ανοίγματα προς τη Ρωσία το ΛΑΟΣ και λέει τώρα - περισσότερο για να το "ακούει" ο Σαμαράς, παρά γιατί το πιστεύει - ότι, ο Καραμανλής έχει ακόμη πράγματα να δώσει στον τόπο (αυτός που έκανε ανοίγματα προς μη παραδοσιακούς μας οικονομικούς ετέρους και το πλήρωσε προσωπικά και πανάκριβα...). Ωστόσο η συνολική πρόταση του ΛΑΟΣ δεν έχει γίνει σαφής ή επαρκώς αντιληπτή και μοιάζει ως μία συνεχής και αέναη διαπραγμάτευση. Ένα εμπορικό παζάρι με ασθενή πολιτικά χαρακτηριστικά και ασαφέστατο ορίζοντα...


Η Δημοκρατική Συμμαχία (βλέπε Ντόρα);;;


Η διάσταση της παράταξης στις εφαρμοζόμενες πολιτικές είναι μονό στις δοσολογίες της εφαρμοζόμενης συνταγής... Επιλογή μόνο για όποιον ξεκινά από την παραδοχή ότι το Μνημόνιο ήταν επιλογή προοπτικής για τον τόπο και μάλιστα με τον τρόπο που ήρθε και επιβλήθηκε...


Η Δημοκρατική Αριστερά (βλέπε Κουβέλης);;;


Η μάλλον φιλοΜνημονιακή εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ, μια "κατ επίφαση αριστερή" εφεδρεία - δεκανίκι για το ΠΑΣΟΚ, όπως πάλε ποτέ... Ένα ΠΑΣΟΚ, όμως, που, προσέξτε, είναι το πιο ακροδεξιό κόμμα εντός της Ελληνικής Βούλης, σήμερα! Όχι αρκετή ως εφεδρεία... Κάτι ακόμη χειρότερο... εγκαθιστούν δίαυλο επικοινωνίας με τους Οικολόγους Πράσινους (δεν έχουν και πολλή, επί της ουσίας, σχέση με τους Πράσινους της ΕΕ) οι οποίοι με τη σειρά τους, χρόνια τώρα, στηρίζουν με πείσμα το "Ουράνιο Τόξο", κίνηση Σλάβων (κυρίως Σκοπιανών) εντός Ελληνικών συνόρων με στόχο τον... αυτοπροσδιορισμό...

To Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών (βλέπε Δημαράς);;;


Μια συγκινητική προσπάθεια που μοιάζει περισσότερο σαν προσπάθεια "κάθαρσης" κατά την έννοια που έχει ο όρος στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία, δηλαδή, πορεία προς την αναγνώριση παλαιών σφαλμάτων, πληρωμής του προσωπικού (εδώ πολιτικού) χρέους και τελικά άρσης του αμαρτήματος...


Σαφώς Αντι-Μνημονιακή η προσέγγιση της παράταξης. Εθνικό το περιεχόμενο και ο στόχος της, διαμορφώνει ανοίγματα προς όλους τους χώρους, χωρίς αποκλεισμούς αλλά και χωρίς να εκχυδαΐζει τον λόγο της με ψηφοθηρικά χαϊδέματα αφτιών.


Εμφάνιζε αρκετά μεγάλη ασάφεια κατά την ίδρυσή της, όταν ο λόγος του κ. Δημαρά ήταν εξαιρετικά φορτισμένος συναισθηματικά και προγραμματικά, ασαφής και μάλλον ευχολογικός. Ωστόσο έχει σημειώσει σημαντικότατη εξέλιξη προς σαφέστερο προγραμματικό λόγο και ρεαλιστικές διατυπώσεις. Αξίζει της προσοχής όλων μας καθώς έχει συνετά χαρακτηριστικά ενός πλαισίου προσεκτικών χειρισμών για την έξοδο από την κρίση. Πλαίσιο που δεν αγνοεί το παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό δεδομένο αλλά καταφέρνει να κρατιέται μακριά από τις "φοβικές εκκινήσεις" που εμφανίζουν άλλες παρατάξεις που επιδιώκουν επίσης το πλαίσιό τους να είναι ρεαλιστικό.


Η ΠΑΣΟΚική προϊστορία και τα αντανακλαστικά που ενδεχομένως έχει το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών είναι ισχυρά στοιχεία ανάσχεσης της εναπόθεσης της εμπιστοσύνης του λαού στην παράταξη και σοβαρής επιφυλακτικότητας απέναντί της καθώς ουκ ολίγες οι ευθύνες, δυστυχώς... Συνεπώς το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών καλείται περισσότερο ίσως από οποιαδήποτε άλλη παράταξη να αποδείξει με το σθένος και τη σαφήνεια των θέσεών της ότι έχει ουσιαστικά και οριστικά γυρίσει σελίδα αναγνωρίζοντας λάθη όχι μόνο του πρόσφατου αλλά και του απώτερου παρελθόντος...


Σχήματα, Πολιτικά Κινήματα, Μέτωπα, Φόρουμ και άλλα...


"Σπίθα", "Αγανακτισμένοι", "Κίνημα Δεν Πληρώνω",  "ΕΠΑΜ", κλπ, κλπ, αποτελούν think tanks για ζύμωση ιδεών αλλά και εστίες ανάληψης δράσεων κατά την ακτιβιστική έννοια του όρου, όπως το "Κίνημα Δεν Πληρώνω", και το  "ΕΠΑΜ". Άλλα από αυτά χρήσιμα, άλλα αθώα, άλλα ανώδυνα και άλλα ακόμη και επικίνδυνα...


Ούτως ή άλλως δεν προσφέρουν λύσεις ως διέξοδοι των ψηφοφόρων στο ενδεχόμενο εκλογών.


Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΕΠΑΜ, που, αρνείται πεισματικά την διαμόρφωση πολιτικού φορέα για τη συμμετοχή στις εκλογές, δηλώνει ότι απευθύνεται στο σύνολο των αγανακτισμένων, διεγερμένων, προσβεβλημένων πολιτών ανεξαρτήτως πολιτικής προελεύσεως, αλλά στοχεύει στη διάλυση της βουλής υπό την λαϊκή πίεση και τη διαμόρφωση νέου πολιτικού πλαισίου με αποβολή των παλαιών πολιτικών σχημάτων και γέννηση νέων μέσα από το λαό και διαμόρφωση νέου Συντάγματος... Αυτό μοιάζει με, ας πούμε, αστική επανάσταση... Ωστόσο εισηγήται πέρα από την ταυτόχρονη έξοδο από το Ευρώ, κρατικοποιήσεις νευραλγικών παραγωγικών τομέων, τραπεζών κλπ, κλπ. που θα τις υλοποιήσει, δεν ρωτώ ποια κυβέρνηση, ρωτώ ποιο πολιτικό σύστημα... αφού τα πάντα θα είναι υπό αίρεση ή αναδόμηση... Εκτός αν η λύση είναι κάπου κριμένη... σε κάτι που μοιάζει με κομουνιστική επανάσταση...

Δε γράφω πια στο blog!

Όμως θα έγραφα...


Θα έγραφα αν κατάφερνα να διακρίνω στον ορίζοντα μια μέλλουσα λύση, μια λύση "στέρεα" και "σαφή", δε με νοιάζει το "δύσκολη" ή "εύκολη"... Τίποτα δεν είναι εύκολο πια! Μια λύση που να εξασφαλίζει μια "πατρίδα" για τα παιδιά μας...






(anoikta-pedia.blogspot.com)
ArchOikos____________