"Στις περιοχές γενικής κατοικίας επιτρέπονται οι παρακάτω χρήσεις... εκπαίδευση, πλην τριτοβάθμιας!" και... εγένετο ΦΩΣ!

Πριν από λίγο καιρό αναρτήθηκε για διαβούλευση νομοσχέδιο που για μια ακόμη φορά, χωρίς σαφή τα κίνητρα και τη χάραξη του επιδιωκόμενου αποτελέσματος “μαγειρεύει” τα πολεοδομικά ζητήματα μεταξύ των οποίων και το πολύπαθο ζήτημα των χρήσεων γης. Το ζήτημα των χρήσεων γης, το κακοποιημένο από άδηλες οικονομικές και εισφοροαρπακτικές προθέσεις της κρατικής (και όχι μόνον) εύκολης αρπαχτής, ουδέποτε αντιμετωπίσθηκε ως αντικείμενο εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού με αμιγή πολεοδομικά, αναπτυξιακά, περιβαλλοντικά και στην προέκταση αυτών (και όχι πριν από αυτά) οικονομικά κριτήρια.

Τέθηκε λοιπόν σε ανοικτή διαβούλευση το νομοσχέδιο “Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση – Βιώσιμη ανάπτυξη, εγκαταλελειμμένοι οικισμοί και Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί – Χρήσεις Γης” και αναρωτιέται ο απλός μηχανικός, αν υπήρξε επίσημη πρόσκληση φορέων όπως το ΤΕΕ (το πλέον αρμόδιο) για τοποθέτηση και βεβαίως, στην περίπτωση που υπήρξε τέτοια πρόσκληση (που μάλλον απίθανο είναι), αν έγινε άνοιγμα του θέματος από το ΤΕΕ προς τα μέλη του.

Δεν υπάρχει ακόμη συνολική εκτίμηση για το εν λόγω νομοσχέδιο (πέραν της διαπίστωσης ότι ανάπτυξη με συνεχείς ανατροπές του τι ισχύει και με άδηλους τους στόχους κάθε ανατροπής, είναι απολύτως ανέφικτη), όμως αυτό που “χτυπάει” με την πρώτη είναι μια μικρή αλλαγή φράσης στις χρήσεις γης…

Πρόκειται για μια τεράστια, ριζική αλλαγή για τις πόλεις, την εκπαίδευση, την προαγωγή της γνώσης, τον πολιτισμό και την παραδοσιακή και εγκαθιδρυμένη στις δημοκρατικές κοινωνίες, διαντίδραση της σπουδάζουσας νεολαίας με το άστυ και τους πολίτες. Στο άρθρο 23 που αφορά τις χρήσεις γης της κατηγορίας «Γενικής Κατοικίας» (τονίζεται: όχι αμιγούς, αλλά γενικής), μεταξύ πληθώρας άλλων χρήσεων (το συνήθων χρήσεων της Γενικής Κατοικίας) περιλαμβάνεται η «εκπαίδευση» με ρητή όμως εξαίρεση της «τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» ο αποκλεισμός της οποίας γίνεται με μισή φράση, χωρίς σκεπτικό ή αιτιολόγηση ή καταγραφή στόχου!

Περίεργο παραμένει και το γεγονός ότι ενώ εξελισσόταν η διαβούλευση για το νομοσχέδιο, έκλεισε αιφνιδίως η δυνατότητα σχολιασμού για το εν λόγω άρθρο αρκετά 24ωρα πριν την ολοκλήρωση της διαβούλευσης!

Επί του άρθρου και ειδικότερα επί του συγκεκριμένου αποκλεισμού πρόλαβε να παρέμβει μέσω της διαβούλευσης μόνο το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ εξ όσων γνωρίζουμε υπάρχει αντίδρασή και από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και δρομολογείται και από άλλα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

.....

Όμως ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Μια τέτοια επιλογή οφείλει να ξεκινά από το επίπεδο των κεντρικών στρατηγικών εθνικών επιλογών για το ποιοί είμαστε (ποιά είναι η σχέση των πόλεών μας με τη γνώση, τον πολιτισμό και την παραγωγή τους) και πώς, τελικά, θέλουμε να εξελιχθούμε στο δρόμο για την επιδιωκόμενη ανάπτυξή μας. Μόνο μέσα από ένα τέτοιο σχεδιασμό νοείται η ένταξη της επιλογής αυτής σε αυστηρά κοινωνικοοικονομικά κριτήρια και είναι βέβαιο ότι οδηγεί σε αποφάσεις με ισχυρό πολιτικό χαρακτήρα σε σχέση με την δημοκρατία που επιφυλάσσουμε στα παιδιά μας και την εξέλιξη που οραματιζόμαστε για τη δημοκρατία και τους θεσμούς της. Μέσα σε αυτό το σαφές πλαίσιο, η επιλογή αυτή, εντάσσεται στον πολεοδομικό και αστικό σχεδιασμό, με σημαντικές οικονομικές, κοινωνικές, λειτουργικές και μορφολογικές παραμέτρους, και επεκτείνεται παραπέρα στην αρχιτεκτονική, με άμεσο αντίκτυπο στο κτιριακό απόθεμα του αστικού μας περιβάλλοντος, στο πολιτιστικό στίγμα της σύγχρονης κοινωνίας μας, σε πιθανούς συμβολισμούς, αλλά κυρίως στην οργάνωση των μέσων της χωρικής επικοινωνίας και της ταυτότητάς μας (αυτής της λεγόμενης εθνικής ή της πιο άτυπης των χαρακτηριστικών της κοινωνίας και του λαού μας) που την χτίζουμε, τη διοχετεύουμε και την υπερασπιζόμαστε μέσα από την πληροφορία του χώρου, των δομών και των μορφών. Έννοιες όπως ανοικτή κοινωνία, ελεύθερη κοινωνία, χωρίς στεγανά στην κοινωνική διαστρωμάτωση (κάστες), κοινωνία ίσων ευκαιριών, κοινωνία με κατανόηση, εγρήγορση, κοινωνία με συγκρότηση και οργάνωση κλπ δεν είναι ούτε απλές, ούτε τυχαίες και ούτε… δεδομένες!

Η παραπάνω προβληματική που… προφανώς απασχόλησε την νομοπαρασκευαστική του ΥΠΕΚΑ, κατάφερε να συμπυκνωθεί στην ακόλουθη φράση του άρθρου 23 του νομοσχεδίου:

«Στις περιοχές γενικής κατοικίας επιτρέπονται οι παρακάτω χρήσεις: (1) κατοικία, (2) κοινωνική πρόνοια, (3) εκπαίδευση, πλην τριτοβάθμιας, (4)…, (5)…, …».

Οι “10 εντολές” που έλαβε ο Μωυσής από το Θεό, ήταν μάλλον πιο επεξηγηματικές και αιτιολογημένες, αλλά η νομοπαρασκευαστική του ΥΠΕΚΑ προφανώς εκτιμά ότι υπόκειται σε λιγότερες δεσμεύσεις, έχει ευρύτερη αρμοδιότητα και πολύ μικρότερη υποχρέωση αιτιολόγησης…

Το σημαντικό, για να μπούμε και σε ζητήματα σχεδιασμού που εγείρει το θέμα, είναι ότι η επιλογή αποκλεισμού από τις περιοχές «Γενικής Κατοικίας» της τριτοβάθμιας – και μόνον – εκπαίδευσης δεν μπορεί να βρει καμία αιτιολόγηση απολύτως! Ξεκινώντας  από το φάσμα των επιστημονικών θεωριών και φτάνοντας μέχρι τις έρευνες πεδίου και σύγχρονες μελέτες για τις πόλεις δυσκολεύεται κανείς να εντοπίσει υπόβαθρο επιχειρημάτων που να διακρίνει και να εξαιρεί μια μόνον κατηγορία εκπαίδευσης από τις δραστηριότητες της πόλης και τις χρήσεις γης.

Το «μοντέρνο κίνημα» παρά την τεράστια συνεισφορά του (και όχι μόνο στην αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό, αλλά και εν γένει στην αλλαγή του τρόπου σκέψης), απέτυχε κατά την πιο επιθετική και φιλόδοξη εκδοχή του (με την εφηβική ορμή των άγουρων τεχνολογικών κατακτήσεων των αρχών του 20^ου αιώνα και τις προοπτικές που αυτές διέγραφαν για το μέλλον) και η αποτυχία του αυτή έγκειται, κατά κύριο λόγο (ίσως και κατά μόνο λόγο), στην κυρίαρχη επιλογή της αυστηρής διάκρισης των λειτουργιών στα πλαίσια ενός – κατά τα πρότυπα της «μηχανής» αλλά τελικά απλοϊκού – εξορθολογισμού! Η διάκριση των χρήσεων του αστικού χώρου σε ζώνες κατοικίας, ζώνες εμπορίου και οικονομικών δραστηριοτήτων, ζώνες διοικητικών δραστηριοτήτων και ζώνες εκπαίδευσης οδήγησε σε παταγώδη αποτυχία με ευρύτατα projects κατοικίας όπως και projects πανεπιστημιακών campuses να απαξιώνονται από φαινόμενα εγκληματικότητας, απαρέσκειας και ανίας, κοινωνικής αποξένωσης, περιθωριοποίησης, δημιουργίας φαινομένων ερήμωσης στη διάρκεια του 24ώρου ή των εποχών, εγκατάλειψης, βανδαλισμών και τελικά γενικευμένης παρακμής. Η επιλογή αυτή άρδην αντικαταστάθηκε με την επικρατούσα – και σήμερα – λογική των δικτύων οργάνωσης των χρήσεων σε μεικτά μοντέλα διαχωρισμού/συνύπαρξης ώστε να επιτυγχάνεται μέσα από τη σωστή οργάνωση, ευταξία και αποφυγή άναρχων μοντέλων ανάπτυξης, χωρίς όμως να επιστρατεύεται ο απλοϊκός, αυστηρός διαχωρισμός χρήσεων και λειτουργιών.

Όμως εδώ, δεν έχουμε ούτε καν αυτό! Δεν έχουμε την απλοϊκή (αλλά λόγω ελλείψεως σχετικής εμπειρίας δικαιολογημένη, τότε) προσέγγιση της απόλυτης διάκρισης των λειτουργιών του «μοντέρνου» των αρχών του 20ού αιώνα. Όχι, γιατί οι χρήσεις στη “Γενική Κατοικία” του άρθρου 23 αναμειγνύονται, δίνοντας τη δυνατότητα να αναπτυχθεί ένα πλέγμα διαντίδρασης, εφόσον υπάρξει και οργάνωση των λειτουργιών και περιλαμβάνουν μάλιστα και αυτήν της εκπαίδευσης, όχι όμως της τριτοβάθμιας!

Πώς εξηγείται, λοιπόν, αυτή η εξαίρεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από τις πόλεις μας;!

Πώς εξηγείται, όταν πλήθος ιστορικών πόλεων μεταξύ των οποίων οι σημαντικότερες ευρωπαϊκές, έχουν να επιδείξουν εξαιρετικά παραδείγματα ένταξης πανεπιστημίων (ιστορικών μάλιστα) στον αστικό τους ιστό με πλήρη, αρμονική συνύπαρξη και απόδοση αξίας και κύρους, τόσο στις φιλοξενούσες πόλεις, όσο και στα πανεπιστήμια; Η Αθήνα είναι ένα χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα, όπως είναι το Λονδίνο και πλήθος άλλων.

.....

Ανακεφαλαιώνοντας, κίνητρα στρατηγικού σχεδιασμού δεν εντοπίζονται (τουλάχιστον εντός του φάσματος των για το κοινό καλό επιλογών…) και ούτε θεωρίες, επιστημονικές προσεγγίσεις από έρευνες και μελετημένα παραδείγματα, εντοπίζονται που να υποστηρίξουν την επιλογή της εξαίρεσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από την “Γενική Κατοικία”… Και πριν προβούμε στο λογικό άλμα των κρυμμένων προθέσεων και της συνομωσιολογίας για την οποία θα κατηγορηθούμε (όπως και για τα ύποπτα πολιτικά κίνητρά μας) ας δώσουμε μια ακόμη ευκαιρία στο σχεδιαζόμενο άρθρο 23 να μας αποδείξει την λογική κάτω από την διατύπωση, εξετάζοντας την καθαρά πρακτική του διάσταση στο ελληνικό παράδειγμα.

Στην Ελλάδα λοιπόν, τα μεγαλύτερα ακαδημαϊκά ιδρύματα έχουν αναπτυχθεί, είτε σε κτιριακά συγκροτήματα εντός του αστικού περιβάλλοντος, είτε σε μορφές campus ως νησίδες του αστικού χώρου ή ως οργανώσεις άμεσα γειτνιάζουσες προς αστικούς χώρους. Αυτή η επιλογή ήταν συνάρτηση τόσο σχεδιασμού όσο και φυσικής ανάπτυξης αφού τα πανεπιστημιακά ιδρύματα λειτουργούσαν πάντα στη χώρα μας ως πόλος έλξης της αστικής ανάπτυξης ακόμη και όταν προγραμματίζονταν εκτός αυτής. Οι λόγοι, τουλάχιστον οι οικονομικοί, είναι προφανείς (και οδήγησαν στο απόλυτο “ξεχείλωμα” της επιλογής, ένα ΑΕΙ ή ΤΕΙ ή Στρατόπεδο ανά πόλη… για να ζει η πόλη). Ωστόσο δεν μπορούν αν παραγνωρισθούν τα οφέλη, σε κοινωνικό και σε πολιτιστικό επίπεδο που είναι τεράστια τόσο για τους σπουδαστές που ζουν την καθημερινότητα του πολίτη όσο και για τον αστικό πληθυσμό που συνυπάρχει με τον ακαδημαϊκό πληθυσμό που αποτελεί λίπασμα σε γόνιμο κοινωνικό έδαφος για την διατήρηση ανοικτών των κοινωνιών μας. Με το άρθρο 23 αυτή η γόνιμη σχέση διακόπτεται…

Όλες οι δραστηριότητες συμπεριλαμβανομένων, του εμπορίου, των υπηρεσιών, των συγκοινωνιών, των πολιτιστικών δρώμενων, της τάξης και της αστυνόμευσης κοκ, ωφελούνται καθώς οι ίδιες υποδομές απευθύνονται προς ακαδημαϊκούς και λοιπούς πολίτες χωρίς την ανάγκη εγκαθίδρυσης και διατήρησης ξεχωριστών τέτοιων υποδομών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που θα διόγκωνε τραγικά το κόστος των πανεπιστημιακών δομών! Με το άρθρο 23 νέες υποδομές θα είναι άμεσα αναγκαίες, ακόμη δε και νέοι θεσμοί…

Η εξωπανεπιστημιακή δυνατότητα εργασίας, ως – ειδικότερα τώρα εν καιρώ κρίσης –  μοναδική λύση για την διατήρηση της ιδιότητας του φοιτητή, είναι εφικτή λόγω της ζωής των φοιτητών στις πόλεις. Με το άρθρο 23 αυτό δε θα είναι πλέον δυνατό…

Τα ακαδημαϊκά ιδρύματα της χώρας μας, διαθέτουν ήδη εν λειτουργία, μεγάλες και αποδοτικές δομές εντός των περιοχών “Γενικής Κατοικίας”! Το άρθρο 23 δεν εξαιρεί ούτε τις υφιστάμενες τουλάχιστον δομές…

Σημαντική είναι η αστική περιουσία μεγάλων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων για την οποία, με παρότρυνση της πολιτείας, σχεδιάστηκε, υπό δυσμενέστατες οικονομικές συνθήκες, αξιοποίηση, και αφού τίποτα δεν πουλιέται ή ενοικιάζεται πια στον τόπο μας, οι χρήσεις που δόθηκαν ήταν… της ιδιόχρησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με το άρθρο 23 όλες οι σχετικές μελέτες που αφορούν άμεσα και τη βιωσιμότητα των πανεπιστημίων, πάνε στα σκουπίδια…

Με τη συγκεκριμένη διάταξη του άρθρου 23, το κράτος καλείται:

χωρίς μελέτη και σχεδιασμό και χωρίς πρόγνωση, να αποκαταστήσει τις δομές και την λειτουργία των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και να στηρίξει τον σχεδιασμό τους για διατήρηση του επιπέδου ή μεγαλύτερη ανάπτυξη,

να βρει του πόρους, υπό συνθήκες εθνικής οικονομικής κατάρρευσης για να δημιουργήσει και να στηρίξει δομές και υποδομές,

να ελέγξει και να ισορροπήσει τη ζημία για τις οικονομίες των πόλεων,

να αντιμετωπίσει συνέπειες που θα προκύψουν στην πορεία από την υιοθέτηση ενός πλήρως αποτυχημένου, εξ αρχής, μοντέλου διαχωρισμού κοινωνίας και ακαδημαϊκού πληθυσμού.

.....

Ωραία λοιπόν…

Σε κάθε περίπτωση αφού προφανή οφέλη από τη διάταξη αυτή δεν προκύπτουν τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε έξω από τους προφανείς αποδέκτες τον ωφελούμενο…

Ποιος ωφελείται όταν σε εποχές συνεχώς επιδεινούμενης κρίσης και ενός βίαιου μετασχηματισμού της κοινωνίας με διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής  απομακρύνεται η κοινωνία από τη νεολαία της και μάλιστα από το κομμάτι αυτό της νεολαίας που εκπροσωπεί τη σκέψη, την πρόοδο, την υψηλή ποιότητα και συγκεντρώνει τις προσδοκίες της κοινωνίας για ένα καλύτερο αύριο;

Ποιος ωφελείται από μια κοινωνία η οποία, μέσα στην βαθειά κρίση της, αποστερείται από σημαντικό κοινωνικό κεφάλαιο, ενώ περιθωριοποιημένες ή μη, ακραίες εκδοχές της νεολαίας της, εκφραστές του χουλιγκανισμού, του ρατσισμού, του φασισμού και των διαφόρων εκδοχών τους, θα λυμαίνονται το άστυ;

Δε θα μπούμε στο κομμάτι της κινδυνολογίας και της συνωμοσιολογίας… απλά σκεφθείτε το… 

Για του λόγου το αληθές, ιδού η εν λόγω διαβούλευση:

(anoikta-pedia.blogspot.com)

ArchOikos_____________

Ένα φλασάκι είναι η ζωή...

Η ρεβάνς είναι του Σάκη...

Αρκούσε μόνο ένα φλασάκι,
αυτό που ακόμα ηχεί στα αυτιά της γενιάς μου
(κι ας ακολούθησαν τόσα άλλα φλας για τον Σάκη).








(anoikta-pedia.blogspot.com)
ArchOikos______________

ΠΕΡΙ ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και... υποκρισίας!!! Με αφορμή το Μέγαρο που ρυθμίζει χρέη ελεύθερης επιλογής την ώρα που δημιουργούνται στρατιές παρανόμων από κατασκευασμένη υπερχρέωση!

Ένας προβληματισμός με παραλήπτη το ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας) και όλους τους Έλληνες, με αφορμή την ιστορία της ρύθμισης του χρέους του Μεγάρου Μουσικής, αναπτύχθηκε από φίλο και συνεργάτη του blog και δημοσιοποιείται ευρύτερα από τους "Μηχανικούς Ενάντια στην Κρίση". Εξετάζει το γεγονός στη βάση τις σύγκρισης περιπτώσεων... της γενικής, αυτής των απλών πολιτών που βρέθηκαν εν μία νυκτί φορτωμένοι με υπέρογκη, σε σχέση με τα εισοδήματα, φορολόγηση συν έκτακτες, επιπρόσθετες, κάθε λογής, φορολογήσεις που διαμόρφωσαν μη εξυπηρετούμενα φορολογικά χρέη που καθιστώντας τους τεχνητά και τεχνηέντως παράνομους και... της ειδικής περίπτωσης, των ισχυρών οργανισμών/σχημάτων που εξυπηρετούν τα ιδιωτικά, με ευθύνη και ελεύθερη επιλογή τους, χρέη δανεισμού με νομοθετικές ρυθμίσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους!

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: 

Την ίδια στιγμή που στο τελευταίο τρίμηνο του 2013 φορτώθηκαν όλοι οι φορολογούμενοι φόρους ακίνητης περιουσίας τριών ετών 2011-2012-2013!

...ενώ παράλληλα φορτώνονταν και με το φόρο εισοδήματος (με τις ίδιες ασφυκτικές προθεσμίες)...

Την ίδια στιγμή,

που μένουν οι πληρωμές των φόρων σε εκκρεμότητα, λόγω άρνησης της κυβέρνησης να προβεί σε ρεαλιστική ρύθμιση συνολικά όλων των οφειλών του κάθε φορο-οφειλέτη, που προτίθεται, αλλά αδυνατεί να πληρώσει μαζεμένα τόσα και τέτοια ποσά!

Την ίδια στιγμή,

που δεν δέχονται ούτε καν την παροχή ακινήτου αντί φόρων στην αντικειμενική ή την τιμή προσδιορισμού που έχει δεχθεί η εφορία σε προγενέστερες πράξεις, ώστε να απεγκλωβιστούν από τον φορο-εκβιασμό, τις διώξεις, τον στιγματισμό και το απόλυτο μπλοκάρισμα της κανονικής ροής της ζωής τους οι έντιμοι πολίτες! Τονίζεται ότι η παροχή ακινήτου είναι μέτρο βάρβαρο όσο και οι φορολογήσεις, αλλά θεμιτό, με δεδομένο ότι οι φορολογήσεις αυτές είναι φορολογήσεις περιουσίας και άρα συγκαλυμμένες μορφές "απαλλοτρίωσης υπέρ του δημοσίου" αλλά ωστόσο απαιτείται η εξυπηρέτησή τους σε χρήμα (!!!) στα πλαίσια μιας ευρύτατης πολιτικής αλητείας των προσχημάτων και των - πέραν κάθε έννοιας δικαίου - αυθαίρετων νομοθετημάτων...(ωστόσο ούτε αυτή η διέξοδος δόθηκε, βλέπε τη ρύθμιση που ποτέ δεν έγινε: http://www.newmoney.gr/article/24736/eforia-dehomaste-kai-akinita-gia-tin-apopliromi-lixiprothesmon-hreon ).

Την ίδια στιγμή,

που δεν πουλιέται τίποτα από ακίνητα και οι τιμές έχουν καταρρεύσει ακόμη και κάτω του 50% των αντικειμενικών - με τις οποίες ωστόσο εξακολουθούμε να φορολογούμαστε (και είναι διπλά άδικο γιατί ακόμη και όταν οι αντικειμενικές ήταν χαμηλά η φορολογίες ήταν πάντα υψηλές μέσω των συντελεστών που υιοθετούνταν!!!) - με αποτέλεσμα της μη δυνατότητας πώλησης περιουσιακών στοιχείων, ο φορολογούμενος να βρίσκεται, για μια ακόμη φορά, σε αδιέξοδο (!!!), αφού η μόνη επιλογή που του μένει είναι να πουλήσει το... νεφρό του, αλλά... ακόμη κι έτσι δε θα ξεχρεώσει...

Την ίδια στιγμή,

που αναμένεται η πρώτη φορολόγησή μας με το νέο νόμο περί ΦΑΠ για το 2014!!!

Εε, την ίδια στιγμή,

που για όλους τους πολίτες αυτής της χώρας ισχύουν τα παραπάνω,

...το Μέγαρο Μουσικής των τεράστιων χρηματοδοτήσεων και επιδοτήσεων... και η διοίκησή του... και οι κατά το νόμο υπεύθυνοί του... μπορούν επιτέλους να χαλαρώσουν (!!!) καθώς τα υπέρογκα δικά τους χρέη (όχι υποχρεωτικών φόρων που του επιβλήθηκαν χωρίς τη βούλησή τους, αλλά τραπεζικών δανείων που έχουν συνάψει με πλήρη επίγνωση, βούληση και ευθύνη και... με κρατικές εγγυήσεις...), ναι αυτά τα υπέρογκα χρέη, με νομοθετική ρύθμιση των Στουρνάρα και Παναγιωτόπουλου ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ (!!!!!!!!!!!!!!!!) δηλαδή, αναλαμβάνει την αποπληρωμή τους το υπερχρεωμένο και πολύπαθο Ελληνικό Δημόσιο δηλαδή ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!( http://news247.gr/eidiseis/oikonomia/skandalo_sto_megaro_tha_plhrwsoyme_ta_xreh_apo_thn_tseph_mas.2641157.html )

Τα τεράστια ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ;;; Ιδού:

Το, ούτως ή άλλως υλοποιημένο κατά μεγάλο ποσοστό με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων, project του Μεγάρου Μουσικής (δεν μιλάμε μόνο για το κτιριακό συγκρότημα αλλά για ολόκληρο τον οργανισμό στη διάρκεια του βίου του) ΔΕΝ περνάει συνολικά ή σε ποσοστό, έστω κτιριακά, στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά - προσέξτε - το κράτος αυξάνει, λέει, τις ψήφους του στη διοίκηση του Μεγάρου και αποκτά την πλειοψηφία!!!!!!!!!!!!!!! Άρα για τα μελλοντικά χρέη του την ευθύνη θα έχει αυτόματα ο κατέχων την πλειοψηφία στη διοίκηση, βλέπε Ελληνικό Δημόσιο δηλαδή... ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ως φορολογούμενοι (τώρα περιμένετε να σας φωνάξουν να... ασκήσετε διοίκηση στο Μέγαρο... μείνετε στο ακουστικό όπου να 'ναι χτυπάει!!!).

Ένα ακόμη αντάλλαγμα (έχουμε την πληροφορία,όχι πλήρως επιβεβαιωμένη) είναι κάποιο άλλο και παλαιό ακίνητο που έχει στην ιδιοκτησία του το Μέγαρο!!! Κι εδώ εγείρεται η ανάγκη άμεσου ελέγχου (και από το ΤΕΕ) τόσο της αξίας του ακινήτου αυτού (ως αντικειμενική, ως πραγματική και ως δυνατότητα αξιοποίησης εκμετάλλευσης) δεδομένου ότι, το ακίνητο αυτό ανταλλάσσεται στα πλαίσια συμφωνίας διαγραφής χρέους εκούσιου ιδιωτικού δανεισμού και πρέπει η συμφωνία αυτή να διέπεται από αυστηρά κριτήρια της αγοράς για όφελος ή τουλάχιστον μη ζημία!!!!!!!!!

Την ίδια στιγμή λοιπόν, που,

δεν εφαρμόζεται ως (ας πούμε) "κοινωνικό μέτρο" (άδικη για τους φορολογούμενους λύση, αλλά έστω λύση μιας κάποιας ύστατης διεξόδου) η παροχή ακινήτου έναντι χρέους για τις περιπτώσεις των φορολογικών υποχρεωτικών χρεών (και όχι με βούληση και συμφωνία και κατόπιν σύναψης σύμβασης, όπως ισχύει για τα χρέη δανεισμού),

την ίδια στιγμή που,

κανένας Έλληνας πολίτης, φυσικό πρόσωπο, δεν μπορεί να απαλλαγεί, έστω έτσι, από χρέη που ο ίδιος ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ (!!!),

την ίδια αυτή στιγμή,

ένα νομικό πρόσωπο και όλες οι διοικήσεις του, έχουν το προνόμιο της πλήρους απαλλαγής, με ανταλλαγή αφενός ακινήτου(;) αφετέρου αέρα κοπανιστού - ψήφων διοίκησης - που τους απαλλάσσει και από κάθε μελλοντική ευθύνη!!!!!!!!!!!!!!!!

Αυτά ως κάποιες γρήγορες σκέψεις για σχεδιασμό δράσης τα ρίχνουμε στο τραπέζι του ΤΕΕ, προς όλους μου τους φίλους μέλη του ΤΕΕ (γιατί μιλάμε για ακίνητα και περιουσίες και φόρους ακινήτων κλπ) και ας λάβει γνώση και η διοίκηση του ΤΕΕ, για να ασκήσει έλεγχο στην πράξη αυτή και για να πιέσει, πλέον, για την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ λόγω ισότητας απέναντι στον νόμο, ευρεία αποδοχή εκ μέρους της πολιτείας, τουλάχιστον της ανταλλαγής ακινήτου της επιλογής του οφειλέτη (!!!) με φόρους παρόντες και μελλοντικούς, στην ήδη προσδιορισμένη από προγενέστερες πράξεις, αξία ή στην αντικειμενική, εφόσον υπάρχει, αξία του!!!!!!!!!!!

Οι ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ κινητοποιηθήκαμε μπροστά στην πρόκληση της ρύθμισης αυτής, κρίνοντας ότι το μέγεθός της αποκαλύπτεται μέσα από συγκριτικές αναλύσεις όπως η παραπάνω με τις ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ που αυτές ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ και όχι μέσα από την απομόνωση του γεγονότος και την εξέτασή του απλά και μόνο για την αυθαιρεσία που εμπεριέχει (όπως επιχειρείται ευρύτατα από τα ΜΜΕ προκειμένου να το εκτονώσουν συγκαλύπτοντας τις πραγματικές του διαστάσεις).

Έχουμε την πεποίθηση ότι αποκλειστικές ρυθμίσεις, προκλητικά προνόμια των ισχυρών σε περιόδους τέτοιας καταστροφής και κρίσης πρέπει να αναφέρονται σε όλη τη διάστασή τους και να καταγγέλλονται!!!

Ας αξιολογήσουμε και προωθήσουμε προς κάθε κατεύθυνση και ειδικά προς τις πολιτικές δυνάμεις στις οποίες απευθυνόμαστε όλοι ως συντελεστές του ΤΕΕ την επιτακτικότητα της ανάγκης απεγκλωβισμού της κοινωνίας από άδικα, απολύτως εξοντωτικά μέτρα όπως η σύγχρονη φορολόγηση και τουλάχιστον ας ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ την τήρηση τις ισονομίας και κατ' ελάχιστο των ίδιων κανόνων για τον αδύναμο και τον ισχυρό!!!

Αδύναμος δεν είναι μόνον ο απολύτως εξαθλιωμένος πάνω στον οποίο δομούν το άλλοθι κοινωνικής ευαισθησίας οι κυβερνήσεις με ψιχία που δε θα τον ανατάξουν ως ενεργό στοιχείο της κοινωνίας και της οικονομίας. Αδύναμος είναι ο καθένας μας, που οριακά ακόμη αντέχει και στηρίζει την οικογένεια, το σπίτι, τους δικούς του ανθρώπους και τελικά συνεργεί τα μέγιστα στη στήριξη της χώρας αλλά δεν αντέχει πλέον τις καταδιωκτικές πολιτικές!!! Αδύναμος είναι ο καθένας μας,σε σύγκριση με υπερμεγέθη νομικά πρόσωπα, οργανισμούς και σχήματα με σύνθετες εναλλασσόμενες διοικήσεις, απίθανη ευελιξία και περιθώρια αποφυγής ευθυνών και του νόμου! Γι' αυτό λέμε, επιτέλους (!!!) ας ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ την τήρηση τις ισονομίας και κατ' ελάχιστο των ίδιων κανόνων για τον αδύναμο και τον ισχυρό!!!

Η ρημαγμένη πια ισονομία είναι η βασική αρχή δικαίου των δημοκρατιών και η δημοκρατία μας ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΤΑΙ, όχι από Ξηρούς, αλλά από την πλήρη εγκατάλειψη των εννοιών δικαίου με αποτέλεσμα να μην παράγονται, εδώ και χρόνια, αρχές και όραμα για την κοινωνία!

Ψάξτε μετά να βρείτε την επερχόμενη ανάταση και ανάπτυξη μέσα από δηλώσεις ρετσέτες-υπεκφυγές, που έγιναν για να δικαιολογήσουν την ρύθμιση του Μεγάρου: «Ο πολιτισμός δεν πωλείται»...

Για κάθε άνθρωπο ο πολιτισμός δεν ξεκινά από κάποιο μέγαρο... ξεκινά από την οικογένειά του, τον φυσικό του χώρο, από την αξιοπρέπεια και τις αρχές του και ναι, απαντάμε με το ίδιο επιχείρημα στις φοροδιώξεις που απειλούν τον πολιτισμό μας:

«Ο πολιτισμός δεν πωλείται»,

«η οικογένειά μας, ο φυσικός μας χώρος, η αξιοπρέπεια και οι αρχές μας δεν πωλούνται

 

»!!!

Γ.Π. & ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ!

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: 

(anoikta-pedia.blogspot.com)

ArchOikos_______________