Υπάρχουν δημοκρατίες και δημοκρατίες...

Τη θυμόμουν και την αναζήτησα στο διαδίκτυο… Τη βρήκα σε δύο εκδοχές:

Σε μια σύνθετη, “Μπορεί να μη συμφωνώ ούτε στο ελάχιστο με αυτά που λες, αλλά θα έδινα μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου για το δικαίωμά σου να συνεχίσεις να τα λες” και στην κάπως απλούστερη, “Δε συμφωνώ με αυτά που λες, αλλά θα έδινα και τη ζωή μου για να μπορείς να το λες”.

Η φράση αυτή έγινε σύμβολο δημοκρατικού πνεύματος (ενώ η κατάχρησή της έφτασε σε τραγικά σημεία λαϊκισμού…). Ανήκει στην Evelyn Beatrice Hall (με το ψευδώνυμο S.G. Tallentyre) στη βιογραφία του 1906 «Οι φίλοι του Βολταίρου» (πηγή: Ηλιάννα Γαλλή-Βαρειά). Εκ της προέλευσής της αυτής η φράση ταυτίσθηκε με τον Βολτέρο και αποδίδεται έκτοτε σε αυτόν…

Από την εποχή εκείνη της άγουρης αναζήτησης των δημοκρατικών ιδεωδών μέχρι σήμερα οι δημοκρατίες ωρίμασαν, έγιναν πιο συνειδητές… κι έφτασαν στη σημερινή, σύγχρονη εκδοχή τους όπου η φράση αυτή αντικαθίσταται από διατυπώσεις του τύπου:

«Μπορεί οποιαδήποτε μερίδα του λαού να εκφράζει ελεύθερα την δυσαρέσκειά της, όταν με αυτή τη δυσαρέσκεια δε συμφωνεί, τουλάχιστον, μία ενδοκοινοβουλευτική παράταξη, ή έστω τάση;;; Μπορούν να υπάρχουν ανένταχτες και εκτός συστήματος συσχετισμών, διατυπώσεις άποψης;;; Και... να λέγονται μάλιστα ελεύθερα;;; Και... σιγά μη θυσιάσουμε, όχι τη ζωή μας, όχι μια ρανίδα του αίματός μας, αλλά, ούτε ακόμη-ακόμη κι αυτό το κέφι μας και το “prestige” μας, (πρεστίζ, τουπέ... καταλάβατε…), προκειμένου, όχι να αγωνισθούμε για την ελεύθερη έκφραση της αντίθετης, ακόμη και λανθασμένης, άποψης, αλλά προκειμένου να ανεχθούμε αυτές οι «εκφράσεις» να μας χαλάνε τη… μέρα ή την glamorous έξοδό μας από το κοινοβούλιο!!!»

Δημοκρατία από δημοκρατία… ένα τεράστιο κενό… ένα απίστευτο έλλειμμα…

Αυτό το χρέος ας μην το κληρονομήσουμε στα παιδιά μας...

Κύριε πρόεδρε...

(anoikta-pedia.blogspot.com)

ArchOikos______________

Υ.Γ.:

Μόνο ο Μεϊμαράκης κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων;;;!!!!!!