Πτυχιούχος Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης με Μεταπτυχιακό, 10ετή προϋπηρεσία στο Δημόσιο στο οποίο διορίστηκε λόγω υψηλότατων μορίων με διαγωνισμό ΑΣΕΠ (χωρίς καμία πολιτική παρέμβαση...) καταλαμβάνοντας οργανική θέση μονίμου, παίρνει σήμερα, ως έγγαμος με παιδί, το αστρονομικό ποσό των 1200 ευρώ (ακριβώς) το μήνα χωρίς άλλα επιδόματα και προσαυξήσεις !!! Το παράδειγμα είναι πραγματικό, καθόλου σπάνιο και έχουμε τουλάχιστον 5-10 περιπτώσεις αντίστοιχες υπόψη μας χωρίς καν να χρειαστεί να ψάξουμε... πουθενά πέρα από το άμεσο περιβάλλον γνωστών και φίλων...
Αυτός και αρκετοί άλλοι - όλοι παρόμοιες περιπτώσεις - ρωτούν:
Σε μια επιχείρηση όπου η "εργασία" του κάθε εργαζόμενου "μετράει" τόσο στην ευημερία της όσο και στις δύσκολες περιόδους για την επιβίωσή της, όταν ένας επιχειρηματίας καλείται να απολήσει προσωπικό με στόχο τη διάσωση της επιχείρησής του, κάνει την επιλογή με τα εξής κριτήρια:
- Επιλέγει να κρατήσει εκ των υψηλά καταρτισμένων αυτούς που του στοιχίζουν λιγότερο, απολύοντας τους πολύ υψηλά αμειβόμενους.
- Επιλέγει να κρατήσει εκ των μη καταρτισμένων τους ελάχιστους, απολύτως απαραίτητους για τη λειτουργία της επιχείρησής του.
- Επιλέγει να κάνει κάποιες εξαιρέσεις στις δυο παραπάνω βασικές επιλογές, στο βαθμό που "σηκώνει" το ταμείο του, προκειμένου να κρατήσει κάποιους ανθρώπους λόγω κοινωνικών κριτηρίων.
Αυτό κάνει ένας επιχειρηματίας όταν για την επιβίωση της επιχείρησής του καλείται να απολήσει κόσμο.
Ομοίως, όποιος ενδιαφερόταν πραγματικά για την επιβίωση του κράτους, εφόσον είχε αποφασίσει ότι μοναδικός τρόπος διάσωσης που απομένει είναι οι απολύσεις, θα έπρεπε να ακολουθήσει έναν αντίστοιχο κανόνα...
Θα έπρεπε να προτιμά να απολύσει εκ των πλεοναζόντων "καταρτισμένων" και "επιστημόνων" αυτούς που του κοστίζουν περισσότερο! Η απόλυση ενός "Ιατρού" ή "Μηχανικού" πλεονάζοντος, που στοιχίζει 3000€ ή ενός που στοιχίζει 1200€ έχει γι' αυτούς ακριβώς τις ίδιες συνέπειες, όμως για το ταμείο η απόλυση αυτού που στοιχίζει 3000€ έχει πολλαπλάσιο όφελος! Ακόμη περισσότερο πρέπει κανείς να απολύσει δυόμισι "επιστήμονες" των 1200€ για να επιτύχει το ταμειακό όφελος που θα έχει από την απόλυση ενός "επιστήμονα" της αυτής ειδικότητας των 3000€.
Βέβαια, με το ενιαίο μισθολόγιο (που δεν εφαρμόζεται) υποτίθεται ότι δε θα υπάρχουν αυτές οι διαφοροποιήσεις αλλά είναι δύσκολο να γίνει πιστευτό ότι όλοι οι επιστήμονες του δημοσίου τομέα θα βρεθούν να παίρνουν τα 1200€ που είναι ο μισθός ενός "μηχανικού" ή ενός "υγειονομικού" στις μη προνομιούχες τεχνικές και υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους (βλέπε Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, βλέπε Τεχνικές Υπηρεσίες ΑΕΙ κλπ, κλπ).
Σήμερα λοιπόν θα έπρεπε (προκειμένου να λειτουργήσει στοιχειωδώς εύρυθμα τον κράτος) να παρέχονται οι εγγυήσεις σε όσους επί δεκαετίες εργάζονται έχοντας πτυχία και υψηλά προσόντα και αποδεδειγμένο έργο, με 1200€, ότι δεν κινδυνεύουν να απολυθούν... Εξάλλου είναι αυτοί που στην τελική ανάλυση "δε χρεοκόπησαν" το κράτος αλλά και ουδέποτε απήλαυσαν οποιαδήποτε "προνόμια" μισθολογικά ή άλλα...
Πέραν τούτου, όποιος ενδιαφερόταν πραγματικά για την επιβίωση του κράτους, εφόσον είχε αποφασίσει ότι μοναδικός τρόπος διάσωσης που απομένει είναι οι απολύσεις, θα έπρεπε να "ξεφορτώσει" το πλεονάζων "μη καταρτισμένο", γενικών καθηκόντων και καμίας ειδικότητας προσωπικό, κρατώντας τον ελάχιστο αναγκαίο αριθμό για τις διοικητικές διαδικασίες του κράτους. Εδώ η εμπειρία και το έργο καθενός ίσως έχει ιδιαίτερη σημασία...
Τέλος θα έπρεπε να εφαρμοσθούν ελάχιστες "εξαιρέσεις" βάσει κοινωνικών κριτηρίων!!! Ελάχιστες μεν στο σύνολό τους, αλλά, οι μέγιστες δυνατές που μπορεί να "αντέξει" το σύστημα!!!
Συνοψίζοντας, λοιπόν το ερώτημα είναι... υπάρχει κανείς που πραγματικά ενδιαφέρεται για τη "βιωσιμότητα" του κράτους την επαύριο των απολύσεων;;; Υπάρχουν καθόλου, ρεαλιστικά, επιχειρηματικά κριτήρια "βιωσιμότητας" τόσο γι' αυτές όσο και για την εφεδρεία;;;
Ή απλώς εκτελείται "τυφλά" και εξίσου "αδιάφορα" το "Συμβόλαιο Ρευστοποίησης" του Ελληνικού κράτους που με πίστη υπηρετεί από την πρώτη μέρα διακυβέρνησης της χώρας ο GAP;;;
Αυτά προς το παρόν...
(Προσοχή!!! Ας μην εκληφθεί, ευκόλως, ότι, το ερώτημα αυτό είναι ένδειξη στροφής κάποιων ομάδων κατά κάποιων άλλων και... ένα ακόμη δείγμα διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής, όπως πολλοί θα ήθελαν να το δουν! Το ερώτημα αυτό, αντικατοπτρίζει την πεποίθηση ότι, δεν πρέπει να επιτραπεί "μέτρα με τεράστιο κοινωνικό κόστος" να είναι μέτρα για άλλη μια φορά "χαμένα" και "θυσίες στο βρόντο" επιλεγμένες από ανάλγητους, τυχοδιώκτες, εργολάβους συμφερόντων, σε βάρος του Ελληνικού λαού...)
(anoikta-pedia.blogspot.com)
ArchOikos______________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κόσμιος σχολιασμός είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτος.