Εμείς Γιορτάζουμε!

Για να καταλάβει και η Μέρκελ...

Ich erkenn' dich an der Schärfe

deines Schwerts, der furchtbaren,

ich erkenn' dich an dem Blicke

der mit Kraft die Erde misst.

Von den heiligen Gebeinen

der Hellenen auferweckt

und, wie einst, nun stark geworden,

Freiheit, Freiheit, sei gegrüßt!

Για να καταλάβουν όλοι...

I shall always recognize you

by the dreadful sword you hold

as the Earth with searching vision

you survey with spirit bold

From the Greeks of old whose dying

brought to life and spirit free

now with ancient valour rising

let us hail you, oh Liberty!

Ότι εμείς ήδη ξέρουμε...

Σε γνωρίζω από την κόψη

του σπαθιού την τρομερή

σε γνωρίζω από την όψη

που με βία μετράει τη γή

Απ΄ τα κόκαλα βγαλμένη

των Ελλήνων τα ιερά

και σαν πρώτα ανδρειωμένη,

Χαίρε, ω χαίρε, Eλευθεριά

::::::::

Ύμνος εις την Ελευθερία (μας)

Σε γνωρίζω από την κόψη

του σπαθιού την τρομερή

σε γνωρίζω από την όψη

που με βία μετράει τη γή

Απ΄ τα κόκαλα βγαλμένη

των Ελλήνων τα ιερά

και σαν πρώτα ανδρειωμένη,

Χαίρε, ω χαίρε, Eλευθεριά

Εκεί μέσα εκατοικούσες

πικραμένη, εντροπαλή,

κι' ένα στόμα ακαρτερούσες,

Ελα πάλι, να σου πή.

Αργειε νάλθη εκείνη η μέρα

και ήταν όλα σιωπηλά,

γιατί τάσκιαζε η φοβέρα

Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγοριά

μόνη σου έμενε να λες

περασμένα μεγαλεία

Και διηγώντας τα να κλαις.

Και ακαρτέρι, και ακαρτέρι

φιλελεύθερη λαλιά,

ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι

από την απελπισία,

Κι έλεες: πότε α! Πότε βγάνω!

το κεφάλι από τς ερμιές;

Και αποκρίνοντο από πάνω

κλάψες, άλυσες, φωνές.

Τότε εσήκωνες το βλέμμα

μες στα κλάματα θολό,

και εις το ρούχο σου έσταζ' αίμα,

πλήθος αίμα Ελληνικό.

Με τα ρούχα αιματωμένα

ξέρω ότι έβγαινες κρυφά

να γυρεύης εις τα ξένα

άλλα χέρια δυνατά.

Μοναχή το δρόμο επήρες,

εξανάλθες μοναχή

δεν είν' εύκολες οι θύρες,

εάν η χρεία τες κουρταλή.

Φεύγει οπίσω τo ποδάρι

και ολογλήγορο πατεί

η την πέτρα η το χορτάρι

που τη δόξα σου ενθυμεί.

Ταπεινότατη σου γέρνει

η τρισάθλια κεφαλή,

σαν πτωχού που θυροδέρνει

κι είναι βάρος του η ζωή.

Ναι αλλά τώρα αντιπαλεύει

κάθε τέκνο σου με ορμή

που ακατάπαυστα γυρεύει

η τη νίκη η τή θανή

Απ΄ τα κόκαλα βγαλμένη

των Ελλήνων τα ιερά

και σαν πρώτα ανδρειωμένη,

Χαίρε, ω χαίρε, Eλευθεριά

Μήπως το συγκλονιστικότερο απ' όλα είναι ότι οι παραπάνω υπογραμμισμένοι στίχοι καταγράφουν με απόλυτη ακρίβεια τη σημερινή μας, ζοφερή πραγματικότητα(;;;)...

...περισσότερο τεχνοκρατική περίληψη της τρέχουσας πολιτικο-οικονομικής κατάστασης παρά ποιητικό κείμενο(!!!)

::::::::

Εμείς Γιορτάζουμε!

...γίνεται και

χωρίς πομπώδη λόγια,

χωρίς παράτες, χωρίς κόστος!

Εμείς Γιορτάζουμε!

Με χαρά και με ευγνωμοσύνη για αυτούς που θυσιάστηκαν ελπίζοντας στη δική μας ευτυχία. Σε αυτούς έχουμε υποχρέωση να διεκδικούμε καθημερινά τη χαρά της ελευθερίας.

Οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των ιδανικών που μας κληροδότησαν και να δείξουμε τη φιλοξενία, τη ομόνοια, την αρωγή, σε όσους βρίσκονται στη χώρα μας παλεύοντας για το δικό τους μέλλον, για τα δικά τους παιδιά.

Οφείλουμε να έχουμε την ωριμότητα να τους διακρίνουμε από τους εντός και εκτός της χώρας μας πιθανούς εχθρούς και να τους προστατεύσουμε!

Μην ξεχνάμε ότι τα σημερινά δεινά μας οφείλονται όχι μόνο σε εξωτερικούς εχθρούς, αλλά πολύ περισσότερο στη δική μας εχθρική και υστερόβουλη στάση απέναντι στη πατρίδα μας

Με πρώτους υπεύθυνους τους εκπροσώπους του πολιτικο-οικονομικού συστήματος που διαχειρίστηκε την μοίρα της χώρας μας την τελευταία 30ετία!

Εμείς Γιορτάζουμε!

Ανγκέλα!

...κι ας ξέρουμε τι μας περιμένει...